뜻

1. 싸우다, 다투다, 교전하다
2. 충돌하다, 갈등하다, 대립하다
3. 노력하다, 분투하다, 투쟁하다

1. I fight, combat, give battle, engage.
2. I contend, conflict, oppose, contradict.
3. I endeavour, struggle, strive.

예문

• Cumque audisset de Tharaca rege Aethiopiae dicentes: " Ecce egressus est, ut pugnet adversum te ", iterum misit nuntios ad Ezechiam dicens: (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Regum, 19 19:9)

  그때 아시리아 임금은 에티오피아 임금 티르하카가 자기와 싸우려고 나왔다는 말을 들었다. 아시리아 임금은 히즈키야에게 다시 사신들을 보내며 이렇게 말하였다. (불가타 성경, 열왕기 하권, 19장 19:9)

• Et audivit de Tharaca rege Aethiopiae dicentes: " Egressus est, ut pugnet contra te ". Quod cum audisset, misit nuntios ad Ezechiam dicens: (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 37 37:9)

  그때 아시리아 임금은 에티오피아 임금 티르하카가 자기와 싸우려고 나왔다는 말을 들었다. 아시리아 임금은 이 말을 듣고 히즈키야에게 사신들을 보내며 이렇게 말하였다. (불가타 성경, 이사야서, 37장 37:9)

• et quamdiu supererunt, abstinentia pugnet; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber III, chapter 4 4:41)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 4장 4:41)

• et quamdiu supererunt, abstinentia pugnet; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 3, chapter 4 8:5)

  (켈수스, 의학에 관하여, 3권, 4장 8:5)

• Quod dico, non videbitur durum, quamvis primo contra opinionem tuam pugnet, si te commodaveris mihi et cogitaveris plures esse res quam verba. (Seneca, De Beneficiis, Liber II 152:1)

  (세네카, 행복론, 152:1)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein