뜻

1. 싸우다, 다투다, 교전하다
2. 충돌하다, 갈등하다, 대립하다
3. 노력하다, 분투하다, 투쟁하다

1. I fight, combat, give battle, engage.
2. I contend, conflict, oppose, contradict.
3. I endeavour, struggle, strive.

예문

• et accedens in vicina filiorum Ammon, cave, ne pugnes contra eos nec movearis ad proelium; non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Lot dedi eam in possessionem. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Deuteronomii, 2 2:19)

  너희가 암몬 자손들의 경계에 다다르면, 그들을 괴롭히지도 말고 그들에게 싸움을 걸지도 마라. 내가 그 땅을 롯의 자손들에게 소유지로 주었으므로, 너희에게는 암몬 자손들의 땅 어느 곳도 소유지로 주지 않을 것이다. ― (불가타 성경, 신명기, 2장 2:19)

• Aut pugnes aut fuge. (ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:70)

  (, 64:70)

• Hic pugnes licet, non repugnabo, quin etiam concedam ilium ipsum sapientem, de quo omnis hic sermo est, cum ei res similes occurrant quas non habeat dinotatas, retenturum adsensun nec umquam ulli viso adsensurum nisi quod tale fuerit quale falsum esse non possit. (M. Tullius Cicero, Lucullus 78:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 78:1)

• hoc tibi ita mando ut dubitem an etiam te rogem ut pugnes ne intercaletur. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 9 4:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 4:4)

• et bene uti pugnes, bene pugnans efficit hostis. (P. Ovidius Naso, Ex Ponto, book 2, poem 3 3:22)

  (푸블리우스 오비디우스 나소, , 2권, 3:22)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein