뜻

1. 좋은, 정직한, 용감한, 고귀한, 친절한, 기분좋은
2. 바른, 옳은
3. 유용한
4. 유효한
5. 건강한

1. good, honest, brave, noble, kind, pleasant
2. right
3. useful
4. valid
5. healthy

예문

• In re publica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur, neque tamen se civilibus fluctibus committeret, quod non magis eos in sua potestate existimabat esse, qui se his dedissent, quam qui maritimis iactarentur. (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 6 1:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 6장 1:1)

• quaerenti mihi multumque et diu cogitanti quanam re possem prodesse quam plurimis, ne quando intermitterem consulere rei publicae, nulla maior occurrebat quam si optimarum artium vias traderem meis civibus; (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 2:1)

• Quaerenti mihi multumque et diu cogitanti, quanam re possem prodesse quam plurimis, ne quando intermitterem consulere rei publicae, nulla maior occurrebat, quam si optimarum artium vias traderem meis civibus; (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 2:1)

• quorum princeps Socrates fuit, is qui omnium eruditorum testimonio totiusque iudicio Graeciae cum prudentia et acumine et venustate et subtilitate tum vero eloquentia, varietate, copia, quam se cumque in partem dedisset omnium fuit facile princeps, eis, qui haec, quae nunc nos quaerimus, tractarent, agerent, docerent, cum nomine appellarentur uno, quod omnis rerum optimarum cognitio atque in eis exercitatio philosophia nominaretur, hoc commune nomen eripuit sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus suis separavit; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER TERTIVS 60:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 60:1)

• sed tamen vacare culpa magnum est solacium, praesertim cum habeam duas res quibus me sustentem, optimarum artium scientiam et maximarum rerum gloriam; (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 3 4:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 4:4)

유의어 사전

1. Bonus, bene moratus, probus, and frugi, denote a low degree of morality, in which a man keeps himself free from blame and punishment, hatred and contempt:—bonus (anciently duonus, δύναμαι), in the popular sense, in which benevolence and goodness of heart constitute the principal part of morality, in opp. to malus, like ἀγαθός; bene moratus, in a more philosophical sense, as an acquired character, in which, before all things, self-control, conscientiousness, and freedom from common selfishness are cultivated, like εὔτροπος, probus πραΰς), so far as a man injures no one, nor does what is unjust, as a worthy, upright, just man; frugi, so far as a man, by discretion, conscientiousness, and diligence, qualifies himself to be useful in practical life, in opp. to nequam, like χρηστός. Quintil. vi. 4, 11. Non est altercandi ars . . . res animi jacentis et mollis supra modum frontis, fallitque plerumque quod probitas vocatur, quæ est imbecillitas. Dic. Dejot. 10. Frugi hominem dici non multum laudis habet in rege. Quintil. i. 6, 29. 2. Whereas honestus and sanctus denote a higher degree of morality, which, from higher motives, rises above the standard of ordinary men, and what is called social morality; honestus, as an honorable and chivalrous spirit and demeanor, derived from a principle of honor and distinction, in opp. to turpis; sanctus, as a saintly and holy spirit, derived from a principle of piety. (v. 347.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein