뜻

1. 화나게 하는 사람, 선동자

1. inciter, encourager, exhorter

예문

• nam hortatores dicuntur: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 177 134:2)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 134:2)

• permultos hortatores esse caedis, ipsum autem non voluntate aut natura non esse crudelem, sed quod putaret popularem esse clementiam. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 4 16:13)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 16:13)

• Magna pars sanitatis est hortatores insaniae reliquisse et ex isto coitu invicem noxio procul abisse. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 69:1)

  (세네카, , , 69:1)

• "Veneris hortator et armiger Liber advenit ultro." (Apuleius, Metamorphoses, book 2 11:6)

  (아풀레이우스, 변신, 2권 11:6)

• Hacque affabilitate confisus, cum eadem postridie feceris, ut incognitus haerebis et repentinus, hortatore illo hesterno suos enumerando, qui sis vel unde venias diutius ambigente. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 6 13:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 13:1)