뜻

1. 얕은 곳, 여울
2. 바다, 내, 시내, 개울
3. 물바닥

1. A shallow, ford, shoal.
2. A body of water; sea, stream.
3. The bottom of a body of water.

예문

• Pater deorum risit atque illis dedit Parvum tigillum, missum quod subito vadi Motu sonoque terruit pavidum genus. (Phaedrus, Fabulae Aesopiae, Liber Primus, Ranae regem petierunt. 3:5)

  (파이드루스, 이솝 우화, , 3:5)

• [Inter Cyaneas, Ephyraea cacumina, cautes qua super Idalium levat Orithyion in aethram exesi sale montis apex, ubi forte vagantem dum fugit et fixit trepidus Symplegada Tiphys, atque recurrentem ructatum ad rauca Maleam,] exit in Isthmiacum pelagus claudentibus alis saxorum de rupe sinus, quo saepe recessu sic tamquam toto coeat de lumine caeli, artatur collecta dies tremulasque per undas insequitur secreta vadi, transmittitur alto perfusus splendore latex, mirumque relatu, lympha bibit solem tenuique inserta fluento perforat arenti radio lux sicca liquorem. (Sidonius Apollinaris, Carmina, Epithalamium 11:1)

  (시도니우스 아폴리나리스, , 11:1)

• nec caligantibus arvis ferretur, nec frangit iter per et invia saxa lapsurasque trabes nemorumque arcana, sereno nigra die, caecisque incisa novalia fossis, per fluvios secura vadi somnosque ferarum praeter et horrendas infesta cubilia monstris, tantum animi luctusque valent! (Statius, P. Papinius, Thebais, book 12 12:112)

  (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, , 12권 12:112)

• illo spe concitus omni evolat, hinc celsae Iunonia templa Prosymnae laevus habens, hinc Herculeo signata vapore Lernaei stagna atra vadi, tandemque reclusis infertur portis, actutum regia cernit vestibula: (Statius, P. Papinius, Thebais, book 1 1:130)

  (스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, , 1권 1:130)

• Cumque nocte surrexisset, tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 32 32:23)

  바로 그 밤에 야곱은 일어나, 두 아내와 두 여종과 열한 아들을 데리고 야뽁 건널목을 건넜다. (불가타 성경, 창세기, 32장 32:23)

유의어 사전

Solum, fundus, vadum, denote the natural ground and bottom of a thing; solum, that of the earth, on which one can place a firm foot, in opp. to the movable elements air and water; fundus (from fodere, βυθός,) that of a vessel, in opp. to the remaining space in the vessel; vadum (ἕδος) that of a river, ocean, or sea, in opp. to the water, which flows into it, or to standing water; whereas fundamentum denotes a foundation artificially laid, on which a building, etc. rests, and which, in addition to the solum, it particularly needs. Hence the proverbial phrase, Omnis res jam in vado est; like a swimmer who has reached the bottom of the water: and Largitio fundum non habet, like the vessel of the Danaides. Cic. Brut. 74. Solum et quasi fundamentum oratoris vides. (v. 35.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein