뜻

1. 처벌, 벌, 방법, 지움
2. 질책, 비난
3. 자름, 손질

1. chastisement, punishment, correction
2. reproof
3. pruning (of plants)

예문

• sive in castigatione terrae suae, sive in misericordia eas iusserit inveniri. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 37 37:13)

  형벌을 위해서건, 당신의 땅을 위해서건 은혜를 위해서건 그분께서는 그것을 들어맞게 하십니다. (불가타 성경, 욥기, 37장 37:13)

• Pro qua castigatione bene disponens populum tuum ad concupiscentiam delectamenti sui, novum saporem, escam parasti eis ortygometram: (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 16 16:2)

  그러나 당신의 백성에게는 당신께서 그 징벌과는 반대로 은혜를 베푸시고 그들의 식욕을 채워 주시려고 놀라운 맛이 나는 음식, 메추라기를 마련해 주셨습니다. (불가타 성경, 지혜서, 16장 16:2)

• Circa praesepium capita demersi contruncabant moles palearum, cervices cariosa vulnerum putredine follicantes, nares languidas assiduo pulsu tussedinis hiulei, pectora copulae sparteae tritura continua exulcerati, costas perpetua castigatione ossium tenus renudati, ungulas multivia circumcursione in enorme vestigium porrecti totumque corium veterno atque scabiosa macie exasperati. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 13:3)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 13:3)

• Magnam autem partem clementi castigatione licet uti, gravitate tamen adiuncta, ut severitas adhibeaturetcontumelia repellatur, atque etiam illud ipsum, quod acerbitatis habet obiurgatio, significandum est, ipsius id causa, qui obiurgetur, esse susceptum. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER PRIMUS 176:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 176:1)

• haec eo scripsi ut potius relevares me, quod facis, quam ut castigatione aut obiurgatione dignum putares, eoque ad te minus multa scribo quod et maerore impedior et quod exspectem istinc magis habeo quam quod ipse scribam. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER TERTIVS AD ATTICVM, letter 10 7:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 7:1)

유의어 사전

1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein