고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태분석: castīgātiōn(어간) + em(어미)
기본형: castīgātiō, castīgātiōnis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | castīgātiō 처벌이 | castīgātiōnēs 처벌들이 |
속격 | castīgātiōnis 처벌의 | castīgātiōnum 처벌들의 |
여격 | castīgātiōnī 처벌에게 | castīgātiōnibus 처벌들에게 |
대격 | castīgātiōnem 처벌을 | castīgātiōnēs 처벌들을 |
탈격 | castīgātiōne 처벌로 | castīgātiōnibus 처벌들로 |
호격 | castīgātiō 처벌아 | castīgātiōnēs 처벌들아 |
Castigationem pontificis maximi meruerat sacerdos, si te e lupanari redemisset. (Seneca, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum liber I., Sacerdos casta e castis, pura e puris sit. Quaedam uirgo a piratis capta ueniit;, empta a lenone et prostituta est. uenientes ad se exorabat stipem. militem qui ad se uenerat, cum exorare non posset, conluctantem et uim inferentem occidit. accusata et abso 10:11)
(세네카, , , 10:11)
frequentissime vero in iis utimur ficta personarum, quas ipsi substituimus, oratione, ut apud Ciceronem pro Caelio Clodiam et Caecus Appius et Clodius frater, ille in castigationem, hic in exhortationem vitiorum compositus, alloquitur. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber III 271:1)
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 271:1)
et sequitur ut omnes saeculi plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis in castigationem a deo obveniant. (Tertullian, Apologeticum, chapter 41 4:2)
(테르툴리아누스, , 41장 4:2)
Nam regina Aeanfled propinqua illius, ob castigationem necis eius iniustae, postulauit a rege Osuio, ut donaret ibi locum monasterio construendo praefato Dei famulo Trumherae, quia propinquus et ipse erat regis occisi; (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:10)
(베다 베네라빌리스, , , 2:10)
ad multitudinem castigationem satis esse. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXVIII 388:2)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 388:2)
1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0007%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용