뜻

1. 처벌, 벌, 방법, 지움
2. 질책, 비난
3. 자름, 손질

1. chastisement, punishment, correction
2. reproof
3. pruning (of plants)

예문

• et eris opprobrium et blasphemia, exemplum et stupor in gentibus, quae in circuitu tuo sunt, cum fecero in te iudicia in furore et in indignatione et in castigationibus irae. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Ezechielis, 5 5:15)

  내가 분노하고 화를 내며 열화 같은 징계로 너에게 벌을 내리면, 너는 둘레에 있는 민족들에게 우셋거리와 치욕 거리가 되고, 교훈과 놀람 거리가 될 것이다. 나 주님이 말하였다. (불가타 성경, 에제키엘서, 5장 5:15)

• Propterea ergo libellum compegi, partim ex proverbiis philosophorum et suis castigationibus, partim ex proverbiiset castigationibus Arabicis et fabulis et versibus, partim ex animaliumet volucrum similitudinibus. (Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:9)

  (, 3:9)

• Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in delicto dolerent. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 4 45:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 45:1)

• revocati deinde castigationibus principum ad perseverandum in proposito, relicto exteriore circulo muri, deficientibus iam copiis in interiorem partem urbis concesserunt cui brevior orbis munitionis circumiectus erat; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVI 111:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 111:1)

• sive in castigatione terrae suae, sive in misericordia eas iusserit inveniri. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 37 37:13)

  형벌을 위해서건, 당신의 땅을 위해서건 은혜를 위해서건 그분께서는 그것을 들어맞게 하십니다. (불가타 성경, 욥기, 37장 37:13)

유의어 사전

1. Vindicta (ἀναδέκτης) is an act of justice, like avenging: ultio (ἀλαλκεῖν, ἀλέξειν), an act of anger, like revenge; talio (τλῆναι), an act of retaliation. 2. Ultio, vindicatio, and talio, take place in consequence of the supreme authority of an individual; punitio, mulctatio, and castigatio, in consequence of the demand of others; pœna (ποινή, πεῖνα, πένομαι), as a punishment which the violated and offended law demands, by any mode of suffering; mulcta (μαλάξαι) as an amercement, which justice and equity demand, as a compensation for injuries done, especially a fine; castigatio, as a chastisement, which may serve to improve the individual, especially a rebuke. Pœna is for the general good; mulcta, for the good of the injured party; castigatio, for that of the guilty party. (v. 249.) 3. Pœnire means to punish, according to the principles of justice; whereas puniri, in Cicero, to take vengeance into one’s own hands.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein