뜻

1. 혈족의, 혈연의, 동족의
2. 형제의, 자매의
3. 친척의, 동족의

1. consanguineous (related by blood)
2. brotherly, sisterly
3. kindred

예문

• et patruus et patruelis et consanguineus et affinis. Sin autem et ipse potuerit, redimat se, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 25 25:49)

  아니면 그의 삼촌이나 삼촌의 아들이 그를 되살 수도 있고, 그 씨족의 다른 살붙이가 그를 되살 수도 있다. 그 자신이 넉넉해지면 스스로 제 몸을 되살 수도 있다. (불가타 성경, 레위기, 25장 25:49)

• suscepit curam libens ut consanguineus. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 43 43:10)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 43장 43:10)

• consanguineus leti sopor secundum Homerum: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 278 226:1)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 226:1)

• Sed dum omnes una voce adclamarent capitale eum ferire sententiam, iamdictus domnus Carolus piissimus rex motus misericordia ab amorem Dei, et quia consanguineus eius erat, contenuit ab ipsis Dei ac suis fidelibus, ut non moriretur. (ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 788 99:9)

  (, 99:9)

• et Aeblus quidem Cordubam missus, Asinarius vero misericordia eorum, qui eum ceperant, quasi qui consanguineus eorum esset, domum redire permissus est. (ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 824 302:2)

  (, 302:2)

유의어 사전

1. Necessarius means any one to whom one is bound by a permanent connection, whether of an official kind, as collega, patronus, cliens, or of a private nature, as familiaris, amicus, like προσήκοντες; propinquus, any one to whom one is bound by a family connection, a relation, like ἀγχιστεῖς and ἔται, as a species of cognatus and consanguineus, related by blood; affinis, a relation by marriage, or in law, like κηδεστής. 2. Cognatio is the relationship by blood existing among members of the same family, like σύναιμος; consanguinitas, the relationship of nations by derivation from a common origin, like συγγενής. Cæs. B. G. vii. 32. Hominem summæ potentiæ et magnæ cognationis: comp. with i. 11. Ambarri necessarii et consanguinei Æquorum. Liv. vii. 9. Suet. Cl. 25. Justin, xviii. 5. (v. 179.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein