뜻

1. 얕보다, 깔보다, 우습게 보다
2. 경멸하다, 멸시하다

1. I look down upon
2. I disdain or despise

예문

• ā sinistrā ad campum dēspexērunt procul iacentem, ā dexterā montēs abruptī ad caelum surgēbant; (Oxford Latin Course III, Quīntus Delphōs vīsit 34:15)

  그들은 왼쪽으로부터 평지를 향해 멀리 놓인 (곳)을 바라 보았고, 오른쪽으로부터 하늘을 향해 (몸을) 일으켰다. (옥스포드 라틴 코스 3권, 34:15)

• Filii vero Belial dixerunt: " Num salvare nos poterit iste? ". Et despexerunt eum et non attulerunt ei munera; ille vero dissimulabat se audire. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Samuelis, 10 10:27)

  그런데 몇몇 불량한 자들은 “이 친구가 어떻게 우리를 구할 수 있으랴?” 하면서, 사울을 업신여기고 그에게 예물도 바치지 않았다. 그러나 사울은 아무 말도 하지 않았다. (불가타 성경, 사무엘기 상권, 10장 10:27)

• " Numquid non vidisti quid populus hic locutus sit dicens: "Duae cognationes, quas elegerat Dominus, abiectae sunt", et populum meum despexerunt, eo quod non sit ultra gens coram eis? (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 33 33:24)

  “너는 이 백성이 ‘주님께서는 스스로 선택하신 두 가문을 내치셨다.’고 불평하는 것을 보지 못하였느냐? 그래서 사람들은 내 백성을 멸시하여, 그들이 보기에 다시는 한 민족을 이루지 못할 것으로 여긴다. (불가타 성경, 예레미야서, 33장 33:24)

• id illi vino epulisque dediti usque eo despexerunt, ut ne quaerere quidem de tanta re laborarint. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 3 1:3)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 3장 1:3)

• postea dissociati, ut exposui, a Socrate [diserti a doctis] et deinceps a Socraticis item omnibus philosophi eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam, neque quicquam ex alterius parte tetigerunt, nisi quod illi ab his aut ab illis hi mutuarentur; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER TERTIVS 72:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 72:2)

유의어 사전

1. Spernimus rejicienda, fugienda ut libidines. Contemnimus magna, metuenda ut pericula, mortem. Despicimus infra nos posita, ut vulgi opiniones; according to Lambinus. Or, spernere, spernari, aspernari (ἐκπέραίνειν) mean, not to care for a thing, in opp. to appetere, concupisse, Cic. Fin. ii. 10, 51. Plaut. Mil. iv. 2, 59, something like ἀποβάλλειν; whereas contemnere, poetically temnere (from temere), not to fear a thing, in opp. to timere, metuere, Cic. Fam. vii. 32. Att. ii. 24. Sen. Prov. 6. Tac. H. ii. 92, like καταφρονεῖν; lastly, despicere, despectare, not to value a thing, in opp. to suspicere, revereri, admirari. Cic. Off. ii. 11, 38. Tac. Ann. ii. 43, like ὀλιγωρεῖν. 2. Spernere denotes despising, as an inward feeling, synonymously with parvi putare, negligere; spernari, and the more usual word, aspernari, as an utterance of that feeling, synonymously with recusare, abnuere, rejicere, like waving from one. In spernere, the notion of holding cheap predominates; in aspernari, that of aversion or rejection. Spernere refers to an object which is at one’s command; aspernari, to something offered to us, or obtruded upon us. 3. Aspernari is confined to the simple avowal of aversion; whereas recusare includes the decided declaration of unwillingness. Curt. vi. 6, 7. Principes aspernantes quidem, sed recusare non ausos Persicis ornaverat vestibus. 4. The spernens follows a moral and rational aversion, and acts more or less with a consciousness of his grounds for despising anything; whereas the fastidiens follows a physical and instinctive aversion, whether it be an innate or temporary antipathy, which arises either from an actual loathing, or from what appears like it; lastly, the negligens follows the suggestion neither of reason, nor yet of instinct and feeling, but acts without thought or purpose. (ii. 178.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein