고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: honestās, honestātis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | honestās 순결이 | honestātēs 순결들이 |
속격 | honestātis 순결의 | honestātum 순결들의 |
여격 | honestātī 순결에게 | honestātibus 순결들에게 |
대격 | honestātem 순결을 | honestātēs 순결들을 |
탈격 | honestāte 순결로 | honestātibus 순결들로 |
호격 | honestās 순결아 | honestātēs 순결들아 |
Malam rem cum velis, honestatem improbes. (Publilius Syrus, Sententiae, 3 3:61)
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 3:61)
Polemon ergo si ex luxurioso continens factus, ita sciret cuius esset hoc donum, ut eum abiectis superstitionibus gentium pie coleret, non solum continens sed etiam veraciter sapiens et salubriter religiosus existeret, quod ei non tantum ad praesentis vitae honestatem verum et ad futurae immortalitatem valeret. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 35. (A. D. 412 Epist. CXLIV) Dominis Honorabilibus et Merito Suscipiendis Carissimis Ac Desiderantissimis Fratribus In Omni Honorum Gradu Cirtensibus Augustinus Episcopum 2:8)
(아우구스티누스, 편지들, 2:8)
Attendamus enim primum inventum de necessitate, ut vestitus, quemadmodum telarum organicis administrationibus conexus staminis ad subtemen non modo corpora tegendo tueatur, sed etiam ornatus adiciat honestatem. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER DECIMUS, chapter 1 2:21)
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 1장 2:21)
Inter quos omnes ab adulescentia virtutum pulchritudine commendabilis, noster Hypatius praeminebat, vir quieti placidique consilii, honestatem lenium morum velut ad perpendiculum librans, qui et maiorum claritudini gloriae fuit, et ipse posteritatem mirandis actibus praefecturae geminae decoravit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 2 16:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 16:1)
clamat Zeno et tota illa porticus tumultuatur, hominem natum ad nihil aliud esse quam honestatem, ipsam suo splendore ad se animos ducere nullo prorsus commodo extrinsecus posito et quasi lenocinante mercede, voluptatemque illam Epicuri solis inter se pecoribus esse commune, in quorum societatem et hominem et sapientem trudere nefas esse. (M. Tullius Cicero, Academica, LIBER SECUNDUS 2:19)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, 2:19)
Virtus (ἀρτυτή) means virtue, as far as it shows itself in becoming and meritorious actions; innocentia, as far as it shows itself in blameless, especially disinterested conduct; honestas (χνοαστός) as far it shows itself in virtuous and noble sentiments. (vi. 406.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0041%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용