뜻

1. 싫어하는 것, 미움받는 것
2. 증오, 혐오, 질색

1. a hated thing
2. hatred

예문

• Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis; quae causa maioris odii seminarium fuit. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 37 37:5)

  한번은 요셉이 꿈을 꾸고 그것을 형들에게 말한 적이 있는데, 그 때문에 형들은 그를 더 미워하게 되었다. (불가타 성경, 창세기, 37장 37:5)

• Responderunt fratres eius: " Numquid rex noster eris? Aut subiciemur dicioni tuae? ". Haec ergo causa somniorum atque sermonum, invidiae et odii fomitem ministravit. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 37 37:8)

  그러자 형들이 그에게 말하였다. “네가 우리의 임금이라도 될 셈이냐? 네가 우리를 다스리기라도 하겠다는 말이냐?” 그리하여 형들은 그의 꿈과 그가 한 말 때문에 그를 더욱 미워하게 되었다. (불가타 성경, 창세기, 37장 37:8)

• tempus dilectionis et tempus odii, tempus belli et tempus pacis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiastes, 3 3:8)

  사랑할 때가 있고 미워할 때가 있으며 전쟁의 때가 있고 평화의 때가 있다. (불가타 성경, 코헬렛, 3장 3:8)

• Eius autem Chilonis, a quo disputatiunculae huius initium fecimus, cum alia quaedam sunt monita utilia atque prudentia, tum id maxime exploratae utilitatis est, quod duas ferocissimas adfectiones amoris atque odii intra modum cautum coercuit. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 31:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 31:1)

• Quam inportunum plenumque odii sit futilis inanisque loquacitas, et quam multis in locis a principibus utriusque linguae viris detestatione iusta culpata sit. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XV 1:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 1:1)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein