뜻

1. 싫어하는 것, 미움받는 것
2. 증오, 혐오, 질색

1. a hated thing
2. hatred

예문

• Aegre ferebat Silvanus ad consulatum potestatesque sublimes elatis indignis, se et Ursicinum solos post exsudatos magnos pro re publica labores et crebros, ita fuisse despectos, ut ipse quidem per quaestiones familiarium sub disceptatione ignobili crudeliter agitatus, commisisse in maiestatem arcesseretur, alter vero ab oriente raptus odiis inimicorum addiceretur; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 28:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 28:1)

• propius vero Tiberium ac Liviam, illum metu, hanc novercalibus odiis, suspecti et invisi iuvenis caedem festinavisse. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 6 6:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 6장 6:6)

• ea vetustissima militaribus odiis materies et saeviendi principium. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 32 32:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 32장 32:4)

• neptem eius Agrippinam in matrimonio pluresque ex ea liberos habebat, ipse Druso fratre Tiberii genitus, Augustae nepos, set anxius occultis in se patrui aviaeque odiis quorum causae acriores quia iniquae. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 33 33:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 33장 33:2)

• traditam Tiberio pervicax adulter contumacia et odiis in maritum accendebat; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 53 53:7)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 53장 53:7)

유의어 사전

1. Odium and invidia denote the feeling of aversion; inimicitia and simultas, the exterior state arising from this feeling. 2. Invidia has a negative character, like disaffection, like δύσνοια, and is a temporary feeling, in opp. to gratia or favor; whereas odium (from ὀδύσασθαι) has a character thoroughly positive, like hatred, μῖσος, and is a deep-rooted feeling, in opp. to amor. Plin. Pan. 68, 7. Hence, invidia is the beginning of odium. Invidia has merely persons; odium, persons and things for its objects. Tac. Ann. ii. 56. Armenii . . . sæpius discordes sunt, adversus Romanos odio, et in Parthum invidia. xiii. 15. Nero intellecta invidia odium intendit. Plin. Pan. 84, 2. Exardescit invidia, cujus finis est odium. 3. Inimicitia denotes any enmity which has its foundation in antipathy or disagreement, like δυσμένεια, ἔχθρα; whereas simultas (ὁμαλότης) denotes a political enmity, which has its foundation in rivalship, like φιλονεικία. Suet. Vesp. 6. Simultas quam ex æmulatione non obscuræ gerebant. (iii. 73.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein