고전 발음: []교회 발음: []
기본형: paupertās, paupertātis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | paupertās 가난이 | paupertātēs 가난들이 |
속격 | paupertātis 가난의 | paupertātum 가난들의 |
여격 | paupertātī 가난에게 | paupertātibus 가난들에게 |
대격 | paupertātem 가난을 | paupertātēs 가난들을 |
탈격 | paupertāte 가난으로 | paupertātibus 가난들로 |
호격 | paupertās 가난아 | paupertātēs 가난들아 |
Nomen quoque secundi appellavit Ephraim dicens: " Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meae ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 41 41:52)
그리고 “하느님께서 내 고난의 땅에서 나에게 자식을 낳게 해 주셨구나.” 하면서, 둘째 아들의 이름을 에프라임이라 하였다. (불가타 성경, 창세기, 41장 41:52)
Si paupertate compulsus vendiderit se tibi frater tuus, non eum opprimes servitute servorum, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 25 25:39)
‘너희 곁에 사는 형제가 가난하게 되어 자신을 너희에게 팔 경우, 그를 종 부리듯 해서는 안 된다. (불가타 성경, 레위기, 25장 25:39)
Si unus de fratribus tuis, qui morantur in una civitatum tuarum in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi, ad paupertatem venerit, non obdurabis cor tuum nec contrahes manum; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Deuteronomii, 15 15:7)
“주 너희 하느님께서 너희에게 주시는 땅 어느 성에서 너희 동족 가운데 가난한 이가 있거든, 가난한 그 동족에게 매정한 마음을 품거나 인색하게 굴어서는 안 된다. (불가타 성경, 신명기, 15장 15:7)
aliī hīc mānsērunt, agrīs prīvātī, vītam miseram in paupertāte agentēs, sīcut ego, quī nōn dīves eram sed satis habēbam; (Oxford Latin Course III, Quīntus Venusiam revīsit 39:15)
(옥스포드 라틴 코스 3권, 39:15)
paupertāte marcēscō. (Oxford Latin Course III, Quīntus amīcō veterī occurrit 40:31)
(옥스포드 라틴 코스 3권, 40:31)
Paupertas (redupl. of parum) denotes poverty only as narrowness of means, in consequence of which one must economize, in opp. to dives, Cic. Parad. 6. Quintil. v. 10, 26, like πενία; whereas inopia and egestas denote galling poverty, in consequence of which one suffers want, and has recourse to shifts; inopia, like ἀπορία, objectively, as utterly without means, so that one cannot help one’s self, in opp. to copia or opulentia; Cic. Parad. 6. Sen. Vit. B. 15. Tac. Hist. iii. 6; egestas, like ἔνδεια, subjectively, as penury, when a man feels want, in opp. to abundantia; lastly, mendicitas (from μαδίζειν,) as absolute poverty, in consequence of which one must beg, like πτωχεία. The pauper possesses little enough; the inops and egenus, too little; the mendicus, nothing at all. In the kingdom of Plutus, according to the order of rank, the pauperes would occupy the middle station, who must live the life of citizens, and economize; the inopes and egeni, if not in a state of overwhelming necessity, would occupy the station of the poor, who live from hand to mouth, and must occasionally starve; the mendici, the station of the beggars, who, without property of any sort, or the means of earning it, live on alms. Cic. Parad. 6. Istam paupertatem vel potius egestatem et mendicitatem tuam nunquam obscure tulisti. Sen. Ep. 17. 50. Ovid, Rem. 748. Suet. Gr. 11. Vixit in summa pauperie, et pæne inopia. Plin. Ep. iv. 18. Inopia vel potius, ut Lucretius ait, egestas patrii sermonis. Cic. Inv. i. 47. Propter inopiam in egestate esse. (iii. 111.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0061%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용