뜻

1. 묻다, 문의하다, 조사하다
2. 요청하다, 요구하다, 의뢰하다

1. I ask, enquire.
2. I request.

예문

• Dixitque rex ad Absalom: " Noli, fili mi, noli rogare, ut veniamus omnes et gravemus te ". Cum autem cogeret eum, et noluisset ire, benedixit ei. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 13 13:25)

  그러나 임금은 압살롬에게 이렇게 말하였다. “아니다, 내 아들아. 우리가 다 내려가 너에게 짐이 되어서야 되겠느냐?” 압살롬이 계속 간청하였지만 그는 가려 하지 않고, 그 대신 복을 빌어 주었다. (불가타 성경, 사무엘기 하권, 13장 13:25)

• An putas quia non possum rogare Patrem meum, et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum? (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Matthaeum, 26 26:53)

  너는 내가 내 아버지께 청할 수 없다고 생각하느냐? 청하기만 하면 당장에 열두 군단이 넘는 천사들을 내 곁에 세워 주실 것이다. (불가타 성경, 마태오 복음서, 26장 26:53)

• Et rogare eum coeperunt, ut discederet a finibus eorum. (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Marcum, 5 5:17)

  그러자 그들은 예수님께 저희 고장에서 떠나 주십사고 청하기 시작하였다. (불가타 성경, 마르코 복음서, 5장 5:17)

• Et cum ascendisset turba, coepit rogare, sicut faciebat illis. (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Marcum, 15 15:8)

  그래서 군중은 올라가 자기들에게 해 오던 대로 해 달라고 요청하기 시작하였다. (불가타 성경, 마르코 복음서, 15장 15:8)

• Indignatus est autem et nolebat introire. Pater ergo illius egressus coepit rogare illum. (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Lucam, 15 15:28)

  큰아들은 화가 나서 들어가려고도 하지 않았다. 그래서 아버지가 나와 그를 타이르자, (불가타 성경, 루카 복음서, 15장 15:28)

유의어 사전

1. Petere and rogare are the most general expressions for asking any thing, whether as a request or as a demand, and stand therefore in the middle between poscere and orare, yet somewhat nearer to a request; petere (from ποθεῖν) generally refers to the object which is wished for; whereas rogare to the person who is applied to; hence we say, petere aliquid ab aliquo, but rogare aliquem aliquid. Cic. Verr. * * Iste petit a rege, et cum pluribus verbis rogat, uti ad se mittat. Planc. 10, 25. Phil. ii. 30. Fam. ix. 8. and ii. 6. Ne id quod petat, exigere magis quam rogare videatur. Pseudoquintil. Decl. 286. Curt. iv. 1, 8. 2. Postulare and exigere denote simply a demand, without any enhancing accessory notion, as a quiet utterance of the will; postulare (diminutive of πόθος) more as a wish and will; exigere, more as a just claim; whereas poscere and flagitare, as an energetic demand; poscere (from πόθος) with decision, with a feeling of right or power; flagitare, with importunity, in consequence of a passionate and impatient eagerness. Tac. Hist. ii. 39. Othone per literas flagitante ut maturarent, militibus ut imperator pugnæ adesset poscentibus; plerique copias trans Padum agentes acciri postulabant. Cic. Verr. iii. 34. Incipiunt postulare, poscere, minari. Planc. 19. Poscere atque etiam flagitare crimen. Legg. i. 5. Postulatur a te jamdiu vel flagitatur potius historia. (v. 230.)

1. Rogare and orare denote simply a request as the quiet utterance of a wish; but the rogans (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι) feels himself al pari, on a par with the person whom he asks, and asks only a courtesy, like αἰτεῖν; the orans acknowledges the superiority of the other, and asks a benefit, like δεῖσθαι; whereas obsecrare and obtestari denote a passionate asking, as to conjure; but the obsecrans asks urgently, like λιπαρεῖν; the obtestans (from θέσσασθαι) in a suppliant manner. Cic. Att. xvi. 10. Igitur, mi Plance, rogo te atque etiam oro. Pseudocic. p. Red. 16. Pro mea vos salute non rogavit solum, verum etiam obsecravit. 2. Precari denotes the calm act of prayer, in which one raises one’s hand to heaven, like εύχεσθαι; but supplicare denotes the passionate act of supplication, in which one throws one’s self on one’s knees, or on the ground, and wrings one’s hands, like ἱκετεύειν. By hyperbole, however, precor denotes any urgent request; supplicare, any humble request, addressed to a human being. Cic. Parad. v. 3. Noctu venire domum ad eum, precari, denique supplicare. (v. 232.)

Rogare, interrogare, and quærere, denote a simple questioning; rogare (ὀργᾶν, ὀρέγεσθαι), as willing to know; interrogare, as wishing to know; whereas percontari and sciscitari denote urgently asking; percontari (from γνῶναι) always from a desire of knowledge, with seriousness and calmness; sciscitari (redupl. of scitari) often from curiosity, with inquisitiveness, eagerness, or also with cunning, like pumping or ferreting out. (v. 125.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein