뜻

1. 친척의, 동족의, 혈족의, 친족의

1. neighbouring, allied to, kindred

예문

• Procurrunt parentes, affines, clientes, alumni, famuli, laeti faciem, gaudio delibuti: (Apuleius, Metamorphoses, book 7 11:2)

  (아풀레이우스, 변신, 7권 11:2)

• Qui ex clandestinis (ut dictum est) regiorum confabulationibus immaniter arrogans, et ipsa vilitate ad facinus omne venalis, egregium illud par consulum, Eusebium et Hypatium (germanos fratres) Constanti principis quondam affines, ad cupidinem altioris fortunae erectos et consuluisse et agitasse quaedam super imperio detulit, addens itineri ad mendacium ficte constructo, quod Eusebio etiam principalia indumenta parata sint. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 2 9:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 9:2)

• In his primus est coetus eorum, qui seminando diversa iurgia per vadimonia mille iactantur, viduarum postes et orborum limina deterentes, et aut inter discordantes amicos, aut propinquantes, vel affines, si simultatum levia senserint receptacula, odia struentes infesta: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 4 9:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 9:1)

• quando igitur inest in omni virtute cura quaedam quasi foras spectans aliosque appetens atque complectens, existit illud, ut amici, ut fratres, ut propinqui, ut affines, ut cives, ut omnes denique - quoniam unam societatem hominum esse volumus - propter se expetendi sint. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 90:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 90:3)

• Securitas est incommoditates imminentesvel rerum cohoate affines non formidare. (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 58:3)

  (, , 58:3)

유의어 사전

1. Necessarius means any one to whom one is bound by a permanent connection, whether of an official kind, as collega, patronus, cliens, or of a private nature, as familiaris, amicus, like προσήκοντες; propinquus, any one to whom one is bound by a family connection, a relation, like ἀγχιστεῖς and ἔται, as a species of cognatus and consanguineus, related by blood; affinis, a relation by marriage, or in law, like κηδεστής. 2. Cognatio is the relationship by blood existing among members of the same family, like σύναιμος; consanguinitas, the relationship of nations by derivation from a common origin, like συγγενής. Cæs. B. G. vii. 32. Hominem summæ potentiæ et magnæ cognationis: comp. with i. 11. Ambarri necessarii et consanguinei Æquorum. Liv. vii. 9. Suet. Cl. 25. Justin, xviii. 5. (v. 179.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein