뜻

1. 도움, 지원, 원조
2. 해독제, 치료제

1. help, aid
2. (medicine) antidote, remedy

예문

• Nihil enim est timor nisi proditio auxiliorum, quae sunt a cogitatione; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 17 17:11)

  악이란 비열한 것으로서 제 입으로 자신을 단죄하고 양심의 가책을 받아 늘 어려움을 더해 가기만 합니다. (불가타 성경, 지혜서, 17장 17:11)

• Nihilo setius Caesar, ut ante constituerat, duas acies hostem propulsare, tertiam opus perficere iussit. Munitis castris duas ibi legiones reliquit et partem auxiliorum, quattuor reliquas legiones in castra maiora reduxit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XLIX 49:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 49장 49:4)

• Augebatur auxiliorum cotidie spes. Loquitur in concilio palam, quoniam Germani appropinquare dicantur, sese suas exercitusque fortunas in dubium non devocaturum et postero die prima luce castra moturum. Celeriter haec ad hostes deferuntur, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEXTVS, VII 7:6)

  (카이사르, 갈리아 전기, 6권, 7장 7:6)

• Interim Lepidus ex citeriore provincia cum cohortibus legionariis XXXV magnoque numero equitum et reliquorum auxiliorum venit ea mente Uliam, ut sine ullo studio contentiones Cassi Marcellique componeret. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 63:1)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 63:1)

• Ex quibus cognitum est consilium hostium, eos hac mente et conatu venisse, ut novo atque inusitato genere proelii tirones legionarii paucique perturbati Curionis exemplo ab equitatu circumventi opprimerentur, et ita Iubam dixisse pro contione, tantam se multitudinem auxiliorum adversariis Caesaris subministraturum, ut etiam caedendo in ipsa victoria defatigati vincerentur atque a suis superarentur, quippe + quis in illorum + sibi confideret, primum quod audierat Romae legiones veteranas dissentire neque in Africam velle transire; (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 19:2)

  (카이사르, 아프리카 전기 19:2)

유의어 사전

1. Auxilium, opem ferre, and opitulari, suppose a person in a strait, whom one would rescue from necessity and danger, in opp. to deserere, destituere, and so forth; the auxilium ferens is to be considered as an ally, who makes himself subservient to the personal safety, or to the interest of him who is in a strait; the opem ferens, as a benefactor, who employs his power and strength for the benefit of the weak; whereas juvare and adjuvare (ἰᾶσθαι) suppose only a person striving to do something, which he may be enabled to do better and quicker by help, in opp. to impedire, Cic. Verr. i. 6. Ter. Heaut. v. 2, 39. Matres solent esse filiis in peccato adjutrices, auxilio in paterna injuria. When in Liv. ii. 6, Tarquin entreats the Veientes, ferrent opem, adjuvarent, he is first considered as exulans, then as regnum repetiturus. 2. Opem and auxilium ferre derive their emphasis from the noun, to bring help, and nothing else; whereas opitulari, and the poetical word, auxiliari, derive their emphasis from their verbal form, and mean to bring help, and not to refuse. (v. 70.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein