뜻

1. 두다, 놓다, 자리잡다
2. 버리다, 포기하다, 저버리다, 단념하다

1. I fix or set in position; I place
2. I leave alone, forsake, abandon or desert

예문

• rursus nimiam siccitatem destituere plantas naturali alimento, aut in totum necare, aut scabras et retorridas facere: (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 3, chapter 12 2:2)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 12장 2:2)

• cunctari enim se, ne si superesset, eripere[t] legibus reum, sin deesset, destituere ac praedamnare amicum existimaretur; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 56 3:2)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 56장 3:2)

• alarum altera castris appropinquantem paenitentia mutati sacramenti destituere conata est aegreque retenta in officio, et serui, quos a liberto Neronis ad fraudem praeparatos muneri ac ceperat, per angiportum in balneas transeuntem paene interemerunt, nisi cohortantibus in uicem ne occasionem omitterent, interrogatisque de qua occasione loquerentur, expressa cruciatu confessio esset. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Galba, chapter 10 5:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 10장 5:1)

• sed eminens curru nondum omnem suorum aciem proelio excedentem destituere erubescebat, dumque inter spem et desperationem haesitat, sensim Persae cedebant et laxaverant ordines. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 15 35:2)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 15장 35:2)

• Undique nunc comminus, nunc eminus petebatur diuque arma circumferens alia tela clipeo excipiebat, corpore alia vitabat, donec hasta femina perfossa plurimo sanguine effuso destituere pugnantem. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 6, chapter 1 5:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 1장 5:1)

유의어 사전

1. Relinquere, to leave behind, has reference to an object, to which one stands in a mere outward and local relation of proximity; whereas deserere and omittere, to an object to which one stands in an inward and moral relation as an owner or friend; desertio, like leaving in the lurch, has its ground in cowardice, or other forgetfulness of duty, in opp. to defensio, tutatio; omissio, like giving up, has its ground in a conviction of being able to dispense with, in opp. to obtinere. Tac. Dial. 16. Partes quas intellexerimus te non tam omisisse quam nobis reliquisse. And 9. Relinquenda conversatio amicorum et jucunditas urbis, deserenda cætera officia. Cic. Verr. i. 4. 11. Desertum exercitum, relictam provinciam. 2. Deserere means to forsake, and expose to a possible and remote danger; destituere to an actual and impending danger. Curt. iv. 2, 32. Desertus, destitutus, hostibus deditus. Liv. vi. 2. Quod defensores suos in ipso discrimine periculi destituat. 3. Desertus and destitutus denote, especially, forgetfulness of duty; whereas desolatus, the unmercifulness of the action. Suet. Cal. 12. Deserta, desolataque reliquis subsidiis aula. (iii. 290.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein