고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: formīdo, formīdinis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | formīdo 두려움이 | formīdinēs 두려움들이 |
속격 | formīdinis 두려움의 | formīdinum 두려움들의 |
여격 | formīdinī 두려움에게 | formīdinibus 두려움들에게 |
대격 | formīdinem 두려움을 | formīdinēs 두려움들을 |
탈격 | formīdine 두려움으로 | formīdinibus 두려움들로 |
호격 | formīdo 두려움아 | formīdinēs 두려움들아 |
Avellitur de tabernaculo suo fiducia eius, et urges eum ad regem formidinum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 18 18:14)
그는 자기가 믿던 천막에서 뽑혀 공포의 임금에게 끌려가네. (불가타 성경, 욥기, 18장 18:14)
quodsi vitam omnem perturbari videmus errore et inscientia, sapientiamque esse solam, quae nos a libidinum impetu et a formidinum terrore vindicet et ipsius fortunae modice ferre doceat iniurias et omnis monstret vias, quae ad quietem et ad tranquillitatem ferant, quid est cur dubitemus dicere et sapientiam propter voluptates expetendam et insipientiam propter molestias esse fugiendam? (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER PRIMUS 60:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 60:1)
sed nunc quidem valetudini tribuamus aliquid, cras autem et quot dies erimus in Tusculano, agamus haec et ea potissimum, quae levationem habeant aegritudinum formidinum cupiditatum, qui omnis philosophiae est fructus uberrimus. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 1 118:7)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 118:7)
Quae est igitur haec potestas, quae sollicitudinum morsus expellere, quae formidinum aculeos uitare nequit? (Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:10)
(보이티우스, , , 1:10)
Irruit super eos formido et pavor; in magnitudine brachii tui fiunt immobiles quasi lapis, donec pertranseat populus tuus, Domine, donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 15 15:16)
공포와 두려움이 그들에게 밀어닥쳤습니다. 그들은 당신 팔의 위력을 보고 돌처럼 잠잠해졌습니다. 주님, 당신의 백성이 다 지나갈 때까지, 당신께서 얻으신 백성이 다 지나갈 때까지 잠잠하였습니다. (불가타 성경, 탈출기, 15장 15:16)
1. Vereri (ὁρᾶν?) like αἰδεῖσθαι, has its foundation in what is strikingly venerable; metuere and timere, like δεῖσαι; and φοβεῖσθαι, in the threatening danger of an object. The timens and metuens fear the danger; the verens, the disgrace and shame. Cic. Phil. xii. 12. Quid? veteranos non veremur? nam timeri ne ipsi quidem volunt. Sen. 11, 37. Metuebant eum servi, verebantur liberi, carum omnes habebant. Liv. xxxix. 37. Veremur quidem vos Romani et si ita vultis etiam timemus. Afran. ap. Gell. xv. 13. Ubi malunt metui, quam vereri se ab suis. Senec. Ir. iii. 32. Quibusdam timeamus irasci, quibusdam vereamur. 2. Metus (ματᾶν) is fear, only as the anticipation of an impending evil, and reflection upon it, the apprehension that proceeds from foresight and prudence, like δέος, synonymously with cautio; whereas timor (from τρέμω), the fear that proceeds from cowardice and weakness. Or, metus is an intellectual notion; fear, as from reflection, in opp. to spes; for instances, see Cic. Verr. ii. 54. Off. ii. 6. Liv. xxx. 9. Suet. Aug. 25. Tac. H. i. 18. Ann. ii. 12, 38. Sen. Ep. 5. Suet. Aug. 5. Cels. ii. 6. Curt. viii. 6:—whereas timor is a moral notion, fear as a feeling, in opp. to fiducia, animus. Cic. Divin. ii. 31. Att. v. 20. Rull. i. 8. Sallust. Jug. ii. 3. Tac. Hist. ii. 80. Plin. Ep. v. 17. 3. In the like manner are spes, hope, and fiducia, confidence, distinguished. Sen. Ep. 16. Jam de te spem habeo, nondum fiduciam. Tac. Agr. 2. Nec spem modo ac votum securitas publica, sed ipsius voti fiduciam ac robur assumpserit. Suet. Cl. 10. Aliquanto minore spe quam fiducia. Liv. x. 25. Curt. ix. 4, 25. 4. Timor denotes fear, as a temporary state; timiditas, fearfulness, as an habitual quality, which is connected with ignavia, as a more precise expression for the more general feeling. Lactant. iii. 17. Epicurus . . . ignavum prohibet accedere ad rem publicam, pigrum exercere, timidum militare. Ignavia is inaptitude for any noble action, and particularly for deeds of valor; timiditas is, under certain circumstances, excusable; ignavia is absolutely blamable. 5. Metus and timor have their foundation in reflection, whereby a person is made clearly aware of the object and ground of his apprehension; whereas horror and formido is an immediate feeling, which overpowers the understanding by the dreadful image of the nearness of some horrid object, and can give no account of the ground of its fear; formido (fremere) expresses this state immediately as a state of mind, like ὀῤῥωδία; whereas horror (χέρσος) as the bodily expression of this state, by the hair standing on end, the eyes wildly staring, etc., like φρίκη. Tac. H. iv. 45. Metus per omnes ac præcipua Germanici militis formido. (ii. 190.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0060%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용