뜻

1. 대단한, 거대한, 방대한, 광대한
2. 잔인한, 야생의, 포악한, 냉혹한

1. huge, vast, immense
2. monstrous, inhuman, savage

예문

• Cyclōpēs hīc habitant, gigantēs immānēs, qui homines edunt. (Oxford Latin Course I, Polyphemus 10:17)

  사람을 먹는 엄청난 거인인 Cyclops들이 여기 살아요. (옥스포드 라틴 코스 1권, 10:17)

• "at illi barbari prorsus et immanes homines neque fugam capessunt et, cum me viderent in ferro, tamen audaciter resistunt." (Apuleius, Metamorphoses, book 3 4:16)

  (아풀레이우스, 변신, 3권 4:16)

• Villae vero, quam tunc forte praeteribamus, coloni, multitudinem nostram latrones rati, satis agentes rerum suarum eximieque trepidi canes rabidos et immanes et quibusvis lupis et ursis saeviores, quos ad tutelae praesidia curiose fuerant alumnati, iubilationibus solitis et cuiuscemodi vocibus nobis inhortantur, qui praeter genuinam ferocitatem tumultu suorum exasperati contra nos ruunt, et undique laterum circumfusi passim insiliunt ac sine ullo dilectu iumenta simul et homines lacerant diuque grassati plerosque prosternunt. (Apuleius, Metamorphoses, book 8 5:1)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 5:1)

• Iamque ad extremam insaniam vecors suspendium sese et totis illis et ipsis legibus mandare proclamans, canes pastoricios villaticos, feros atque immanes, assuetos abiecta per agros, essitare cadavera, praeterea etiam transeuntium viatorum passivis morsibus alumnatos, laxari atque in eorum exitium inhortatos immitti praecipit. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 33:6)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 33:6)

• Fervente itaque tot malorum congerie, repente cum fragore caelesti, imbres nubibus atris effusi, dispersere circumfrementium globes, reversique ad vallum dimensum tereti figura plaustrorum, immanes spiritus latius porrigentes, iubebant nostris per minaces litteras et legatum dedere civitatem, fide retinendae salutis accepta. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXXI, chapter 15 5:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 15장 5:1)

유의어 사전

1. Magnus, grandis, and amplus, denote a becoming greatness; ingens, immanis, and vastus, an overwhelming greatness. Sen. Ir. i. 16. Nec enim magnitudo ista est, sed immanitas. Cic. Læl. 26. 2. Magnus (from μέγα, mactus,) denotes greatness without any accessory notion, in opp. to parvus, like μέγας; whereas grandis, with the accessory notion of intrinsic strength and grandeur, in opp. to exilis, Sen. Ep. 100; subtilis, Quintil. xii. 10, 58; tumidus, in the same book, § 80; minutus, Cels. ii. 18; exiguus, Quintil. xi. 3, 15; lastly, amplus (adj. from ambi) with the accessory notion of comeliness, and of an imposing impression. 3. Ingens (ἄγονος) denotes excessive greatness merely as extraordinary, like ἄπλετος; immanis (ἀμήχανος) as exciting fear, like πελώριος; vastus (from vagus?) as wanting regularity of form like ἀχανής. (iii. 228.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein