뜻

1. 대단한, 거대한, 방대한, 광대한
2. 잔인한, 야생의, 포악한, 냉혹한

1. huge, vast, immense
2. monstrous, inhuman, savage

예문

• Neci tam immanibus contenta mendaciis addebat sibi quoque ob detectum flagitium eundem illum gladium comminari. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 5:6)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 5:6)

• Inter quae destituti pedites post navalium sociorum occasum, obtriti sunt saxis immanibus, praeter paucos quos morte scilicet per impedita suffugia, velocitas exemerat pedum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 12 11:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 11:1)

• Licet alia quoque distans immanibus intervallis, Sauromatarum praetenditur natio, litori iuncta, quod Coracem suscipiens fluvium in aequor eiectat Euxinum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 8 29:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 29:2)

• Ait enim, qui ab hoste obsidentur, si emere aquae sextarium cogerentur mina, hoc primo incredibile nobis videri, omnesque mirari, sed cum attenderint, veniam necessitati dare, in his immanibus iacturis infinitisque sumptibus nihil nos magnopere mirari, cum praesertim neque necessitati subveniatur nec dignitas augeatur ipsaque illa delectatio multitudinis ad breve exiguumque tempus capiatur, eaque a levissimo quoque, in quo tamen ipso una cum satietate memoria quoque moriatur voluptatis. (M. Tullius Cicero, De Officiis, Liber Secundus 75:7)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 75:7)

• quod si te sors Afris aut Hispanis aut Gallis praefecisset, immanibus ac barbaris nationibus, tamen esset humanitatis tuae consulere eorum commodis et utilitati salutique servire ; (M. Tullius Cicero, Letters to and from Quintus, LIBER PRIMVS, chapter 9 2:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, , 9장 2:2)

유의어 사전

1. Magnus, grandis, and amplus, denote a becoming greatness; ingens, immanis, and vastus, an overwhelming greatness. Sen. Ir. i. 16. Nec enim magnitudo ista est, sed immanitas. Cic. Læl. 26. 2. Magnus (from μέγα, mactus,) denotes greatness without any accessory notion, in opp. to parvus, like μέγας; whereas grandis, with the accessory notion of intrinsic strength and grandeur, in opp. to exilis, Sen. Ep. 100; subtilis, Quintil. xii. 10, 58; tumidus, in the same book, § 80; minutus, Cels. ii. 18; exiguus, Quintil. xi. 3, 15; lastly, amplus (adj. from ambi) with the accessory notion of comeliness, and of an imposing impression. 3. Ingens (ἄγονος) denotes excessive greatness merely as extraordinary, like ἄπλετος; immanis (ἀμήχανος) as exciting fear, like πελώριος; vastus (from vagus?) as wanting regularity of form like ἀχανής. (iii. 228.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein