뜻

1. 활발한, 건방진, 뻔뻔스러운, 방종한
2. 괴상한, 별난
3. 까다로운, 성미 급한

1. pert, saucy, impudent, wanton
2. freakish
3. petulant

예문

• Statimque ne turbandae dispositioni consultae, tempus saltem breve concederetur, pro actuariis obsecravere Petulantes et Celtae, recturi quas placuisset provincias, mitterentur; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 5 9:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 9:1)

• Hostiarum tamen sanguine plurimo aras crebritate nimia perfundebat, tauros aliquotiens immolando centenos, et innumeros varii pecoris greges, avesque candidas terra quaesitas et mari, adeo ut in dies paene singulos milites carnis distentiore sagina, victitantes incultius, potusque aviditate corrupti, umeris impositi transeuntium, per plateas ex publicis aedibus, ubi vindicandis potius quam cedendis conviviis indulgebant, ad sua diversoria portarentur, Petulantes ante omnes et Celtae, quorum ea tempestate confidentia creverat ultra modum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 12 6:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 6:1)

• ecce autem alii minuti et angusti aut omnia semper desperantes aut malivoli, invidi, difficiles, lucifugi, maledici, monstruosi, alii autem etiam amatoriis levitatibus dediti, alii petulantes, alii audaces, protervi, idem intemperantes et ignavi, numquam in sententia permanentes, quas ob causas in eorum vita nulla est intercapedo molestiae. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER PRIMUS 79:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 79:1)

• praestatur hoc aliquando etiam dignationibus, ut libertatis nostrae ratio reddatur, ne quis nos aut petulantes in laedendis eis aut etiam ambitiosos putet. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber XI 68:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 68:1)

• eosdem petulantes, sed hoc fieri, quod bellis magis quam paci consuerint. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber XI 89:2)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 89:2)

유의어 사전

The petulans (σπαταλῶν) sins against modestia through wantonness, raillery, and needless attack; the procax, through importunity and boisterous forwardness; the protervus (from proterere? or ταράξαι?) from impetuosity and haughty recklessness; the lascivus, through unrestrained frolicksomeness and inclination for play. Hence petulantia has its foundation in aversion to rest and quietness, or in the love of mischief; procacitas, in assurance or complete impudence; protervitas, in a feeling of strength, or in insolence; lascivia, in high spirits, or the want of seriousness. (iii. 40.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein