뜻

1. 약속하다, 보증하다
2. 제공하다, 가격을 매겨 내놓다
3. 예감이 들다

1. I promise, guarantee.
2. I bid, offer.
3. I forbode.

예문

• Quod cum fieret, non inridicule quidam ex militibus X. legionis dixit: plus quam pollicitus esset Caesarem facere; pollicitum se in cohortis praetoriae loco X. legionem habiturum ad equum rescribere. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XLII 42:7)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 42장 42:7)

• de accessu, quae ἐπιβάθρα graece dicitur, et de marinis machinationibus, quae per navium aditus habere posse scripsit, tantum pollicitum esse vehementer animadverti neque rationes eorum eum explicavisse. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER DECIMUS, chapter 13 14:27)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 13장 14:27)

• sic enim est mecum locutus, te, ut meas litteras legeris, statim procuratoribus suis pollicitum esse omnia, multo vero plura et maiora fecisse. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 28 1:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 1:4)

• L. Lucceius, meus familiaris, hQmO omnium gratissimus, mirificas tibi apud me gratias egit, cum diceret omnia te cumulatissime et liberalissime procuratoribus suis pollicitum esse. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 42 1:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 1:1)

• id me scis antea gratis tibi esse pollicitum, quid nunc putas tanta mihi abs te mercede proposita? (M. Tullius Cicero, Letters to and from Quintus, LIBER TERTIVS, chapter 3 1:7)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, , 3장 1:7)

유의어 사전

Polliceri (from pro and loqui, λακεῖν) means to promise, generally from a free impulse, and as an act of obliging courtesy, like ἐπαγγέλλεσθαι; promittere, to promise, generally, at the request of another, as an act of agreement, and in reference to the fulfilment of the promise, like ὑπισχνεῖσθαι; spondere and despondere (μετὰ σπονδῶν) to promise in a solemn manner, as the consequence of a stipulation with judicially binding strength, as to pledge one’s self, ἐγγυᾶν; recipere, to take upon one’s self, and pass one’s word of honor, as an act of generosity, inasmuch as one sets at ease the mind of a person in trouble, like ἀναδέχεσθαι. The pollicens makes agreeable offers, the promittens opens secure prospects; the spondens gives legal security; the recipiens removes anxiety from another. Cic. Att. xiii. 1. Quoniam de æstate polliceris vel potius recipis; for the pollicens only engages his good-will, the recipiens undertakes to answer for consequences. Sen. Ep. 19; Jam non promittunt de te, sed spondent. Cic. Fam. vii. 5. Neque minus ei prolixe de tua voluntate promisi, quam eram solitus de mea polliceri; for with regard to Trebatius, Cicero could only express his hope, with regard to himself he could actually promise. (iv. 109.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein