뜻

1. 강둑
2. 해안

1. bank (of a river)
2. shore (of the sea)

예문

• Iamque ad plana volutus, altaque divortia riparum adradens, lacum invadit rotundum et vastum, quem Brigantiam accola Raetus appellat, perque quadringenta et sexaginta stadia longum, parique paene spatio late diffusum, horrore silvarum squalentium inaccessum, nisi qua vetus illa Romana virtus et sobria iter composuit latum, barbaris et natura locorum et caeli inclementia refragante. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 4 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 3:1)

• Luce vero secuta, profectus exinde per supercilia riparum fluvialium, aquis adulescentibus undique convenis, cum armigera gradiens manu, in statione quadam sub pellibus mansit, ubi Saracenarum reguli gentium, genibus supplices nixi, oblata ex auro corona, tamquam mundi nationumque suarum dominum adorarunt, suscepti gratanter, ut ad furta bellorum appositi. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 3 8:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 3장 8:1)

• quodque liquentibus iam brumae pruinis, omne immaduerat solum, et ruptis riparum terminis aucti, inhorruere torrentes. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 8 2:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 2:3)

• Egressi exinde proxima nocte, Charcham occupavimus locum, ideo tuti, quod riparum aggeribus humana manu instructis, ne Saraceni deinceps Assyriam persultarent, nostrorum agmina nullus ut ante vexabat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXV, chapter 6 8:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 8:1)

• vos anguilla manet longae cognata colubrae, aut glacie aspersus maculis Tiberinus, et ipse vernula riparum, pinguis torrente cloaca. (Juvenal, Satires, book 1, Satura V 5:48)

  (유베날리스, 풍자, 1권, 5:48)

유의어 사전

1. Ripa (ῥιπή, ἐρείπω,) is the bank of a river, like ὄχθη; whereas litus, ora, acta, the shores of the sea. Mela. lii. 9. Oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit; vasta omnia vastis præcisa montibus ripæ potius sunt quam litora: and iii. 3, 4. i. 2, 2. Vitruv. ii. 9, 14. Circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici. Colum. i. 5. Ovid, Met. i. 42. 2. Litus denotes the shore only as the line which separates the land from the sea, as the strand, like ἠϊών and ῥηγμίν; whereas ora and acta, as the space and tract of land that borders on the sea, as the coast, like ἀκτή and αἰγιαλός; ora (ὤα, οὖρος,) only in geographical reference to the adjacent land, in opp. to the inland country; but acta (ἀκτή) with the accessory notion of being distinguishable by the senses, inasmuch as the coast affords striking views and a pleasant residence. Liv. xxiv. 8. Classem paravimus ut Africæ oram popularemur, ut tuta nobis Italiæ litora essent. Plin. Ep. v. 6, 2. Gravis et pestilens ora Tuscorum, quæ per litus extenditur. Hence litoris ora, that is, ora per litus extensa, Virg. G. ii. 44. Tac. Ann. ii. 78. Appul. Met. iv. p. 92. Avian. Fab. xx. 10.—And Prudent. adv. Symm. iv. 136. Invenit expositum secreti in litoris acta. Cic. Fam. ix. 6. Ea tractes quorum et usus et delectatio est omnibus illis actis et voluptatibus anteponenda. Acta is a foreign word of Greek extraction, which Tacitus (Hist. iii. 76.) expresses by the circumlocution amœna litorum. (iii. 207.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein