뜻

1. 강둑
2. 해안

1. bank (of a river)
2. shore (of the sea)

예문

• Et super torrentem orietur in ripis eius ex utraque parte omne lignum pomiferum; non defluet folium ex eo, et non deficiet fructus eius: per singulos menses afferet primitiva, quia aquae eius de sanctuario egredientur, et erunt fructus eius in cibum, et folia eius ad medicinam. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Ezechielis, 47 47:12)

  이 강가 이쪽저쪽에는 온갖 과일나무가 자라는데, 잎도 시들지 않으며 과일도 끊이지 않고 다달이 새 과일을 내놓는다. 이 물이 성전에서 나오기 때문이다. 그 과일은 양식이 되고 잎은 약이 된다.” (불가타 성경, 에제키엘서, 47장 47:12)

• Quae res et latus unum castrorum ripis fluminis muniebat et post eum quae erant tuta ab hostibus reddebat et commeatus ab Remis reliquisque civitatibus ut sine periculo ad eum portari possent efficiebat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, V 5:5)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 5장 5:5)

• Item alia in parte diversae duae legiones, XI. et VIII., profligatis Viromanduis, quibuscum erant congressae, ex loco superiore in ipsis fluminis ripis proeliabantur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXIII 23:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 23장 23:3)

• Quod illis prohibere erat facile cum ipsius fluminis natura atque aquae magnitudine, tum quod ex totis ripis in unum atque angustum locum tela iaciebantur; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 50:4)

  (카이사르, 내란기, 1권 50:4)

• Qua re animadversa Caesar Germanos levis armaturae equitumque partem flumen traicit crebrasque in ripis custodias disponit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 83:13)

  (카이사르, 내란기, 1권 83:13)

유의어 사전

1. Ripa (ῥιπή, ἐρείπω,) is the bank of a river, like ὄχθη; whereas litus, ora, acta, the shores of the sea. Mela. lii. 9. Oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit; vasta omnia vastis præcisa montibus ripæ potius sunt quam litora: and iii. 3, 4. i. 2, 2. Vitruv. ii. 9, 14. Circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici. Colum. i. 5. Ovid, Met. i. 42. 2. Litus denotes the shore only as the line which separates the land from the sea, as the strand, like ἠϊών and ῥηγμίν; whereas ora and acta, as the space and tract of land that borders on the sea, as the coast, like ἀκτή and αἰγιαλός; ora (ὤα, οὖρος,) only in geographical reference to the adjacent land, in opp. to the inland country; but acta (ἀκτή) with the accessory notion of being distinguishable by the senses, inasmuch as the coast affords striking views and a pleasant residence. Liv. xxiv. 8. Classem paravimus ut Africæ oram popularemur, ut tuta nobis Italiæ litora essent. Plin. Ep. v. 6, 2. Gravis et pestilens ora Tuscorum, quæ per litus extenditur. Hence litoris ora, that is, ora per litus extensa, Virg. G. ii. 44. Tac. Ann. ii. 78. Appul. Met. iv. p. 92. Avian. Fab. xx. 10.—And Prudent. adv. Symm. iv. 136. Invenit expositum secreti in litoris acta. Cic. Fam. ix. 6. Ea tractes quorum et usus et delectatio est omnibus illis actis et voluptatibus anteponenda. Acta is a foreign word of Greek extraction, which Tacitus (Hist. iii. 76.) expresses by the circumlocution amœna litorum. (iii. 207.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein