고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: virtūs, virtūtis
Et nunc convocate eos et tradite civitatem totam in captivitatem populo Holofernis et omni virtuti eius. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudith, 7 7:26)
그러니 저들을 불러들여, 이 온 성읍을 홀로페르네스의 병사들, 그의 모든 군대의 전리품으로 넘기십시오. (불가타 성경, 유딧기, 7장 7:26)
Multum enim valere tibi soli subest semper, et virtuti brachii tui quis resistet? (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 11 11:21)
당신께서는 언제든지 막강한 힘을 발휘하실 수 있습니다. 누가 당신 팔의 힘을 당해 낼 수 있겠습니까? (불가타 성경, 지혜서, 11장 11:21)
Non exoraverunt eum antiqui gigantes, qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 16 16:8)
그분께서는 롯의 고장 사람들을 참아 주지 않으셨는데 그들이 자신들의 오만 때문에 그분을 역겹게 한 탓이다. (불가타 성경, 집회서, 16장 16:8)
sin bello persequi perseveraret, reminisceretur et veteris incommodi populi Romani et pristinae virtutis Helvetiorum. Quod improviso unum pagum adortus esset, cum ii qui flumen transissent suis auxilium ferre non possent, ne ob eam rem aut suae magnopere virtuti tribueret aut ipsos despiceret. Se ita a patribus maioribusque suis didicisse, ut magis virtute contenderent quam dolo aut insidiis niterentur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XIII 13:4)
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 13장 13:4)
Sibi omnes fere finitimos esse inimicos ac suae virtuti invidere; a quibus se defendere traditis armis non possent. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXXI 31:5)
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 31장 31:5)
Ferocia and ferocitas (from φράξαι) denote natural and wild courage, of which even the barbarian and wild beast are capable; ferocia, as a feeling, ferocitas, as it shows itself in action; whereas virtus and fortitudo denote a moral courage, of which men only of a higher mould are capable; virtus, that which shows itself in energetic action, and acts on the offensive; fortitudo (from the old word forctitudo, from farcire,) that which shows itself in energetic resistance, and acts on the defensive, like constantia. Pacuv. Nisi insita ferocitate atque ferocia. Tac. Ann. xi. 19. Nos virtutem auximus, barbari ferociam infregere: and ii. 25. (i. 44.)
Virtus (ἀρτυτή) means virtue, as far as it shows itself in becoming and meritorious actions; innocentia, as far as it shows itself in blameless, especially disinterested conduct; honestas (χνοαστός) as far it shows itself in virtuous and noble sentiments. (vi. 406.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0822%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용