고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: dīmittō, dīmittere, dīmīsī, dīmissum
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmittō (나는) 쫓아낸다 |
dīmittis (너는) 쫓아낸다 |
dīmittit (그는) 쫓아낸다 |
복수 | dīmittimus (우리는) 쫓아낸다 |
dīmittitis (너희는) 쫓아낸다 |
dīmittunt (그들은) 쫓아낸다 |
|
과거 | 단수 | dīmittēbam (나는) 쫓아내고 있었다 |
dīmittēbās (너는) 쫓아내고 있었다 |
dīmittēbat (그는) 쫓아내고 있었다 |
복수 | dīmittēbāmus (우리는) 쫓아내고 있었다 |
dīmittēbātis (너희는) 쫓아내고 있었다 |
dīmittēbant (그들은) 쫓아내고 있었다 |
|
미래 | 단수 | dīmittam (나는) 쫓아내겠다 |
dīmittēs (너는) 쫓아내겠다 |
dīmittet (그는) 쫓아내겠다 |
복수 | dīmittēmus (우리는) 쫓아내겠다 |
dīmittētis (너희는) 쫓아내겠다 |
dīmittent (그들은) 쫓아내겠다 |
|
완료 | 단수 | dīmīsī (나는) 쫓아내었다 |
dīmīsistī (너는) 쫓아내었다 |
dīmīsit (그는) 쫓아내었다 |
복수 | dīmīsimus (우리는) 쫓아내었다 |
dīmīsistis (너희는) 쫓아내었다 |
dīmīsērunt, dīmīsēre (그들은) 쫓아내었다 |
|
과거완료 | 단수 | dīmīseram (나는) 쫓아내었었다 |
dīmīserās (너는) 쫓아내었었다 |
dīmīserat (그는) 쫓아내었었다 |
복수 | dīmīserāmus (우리는) 쫓아내었었다 |
dīmīserātis (너희는) 쫓아내었었다 |
dīmīserant (그들은) 쫓아내었었다 |
|
미래완료 | 단수 | dīmīserō (나는) 쫓아내었겠다 |
dīmīseris (너는) 쫓아내었겠다 |
dīmīserit (그는) 쫓아내었겠다 |
복수 | dīmīserimus (우리는) 쫓아내었겠다 |
dīmīseritis (너희는) 쫓아내었겠다 |
dīmīserint (그들은) 쫓아내었겠다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmittor (나는) 쫓아내여진다 |
dīmitteris, dīmittere (너는) 쫓아내여진다 |
dīmittitur (그는) 쫓아내여진다 |
복수 | dīmittimur (우리는) 쫓아내여진다 |
dīmittiminī (너희는) 쫓아내여진다 |
dīmittuntur (그들은) 쫓아내여진다 |
|
과거 | 단수 | dīmittēbar (나는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmittēbāris, dīmittēbāre (너는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmittēbātur (그는) 쫓아내여지고 있었다 |
복수 | dīmittēbāmur (우리는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmittēbāminī (너희는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmittēbantur (그들은) 쫓아내여지고 있었다 |
|
미래 | 단수 | dīmittar (나는) 쫓아내여지겠다 |
dīmittēris, dīmittēre (너는) 쫓아내여지겠다 |
dīmittētur (그는) 쫓아내여지겠다 |
복수 | dīmittēmur (우리는) 쫓아내여지겠다 |
dīmittēminī (너희는) 쫓아내여지겠다 |
dīmittentur (그들은) 쫓아내여지겠다 |
|
완료 | 단수 | dīmissus sum (나는) 쫓아내여졌다 |
dīmissus es (너는) 쫓아내여졌다 |
dīmissus est (그는) 쫓아내여졌다 |
복수 | dīmissī sumus (우리는) 쫓아내여졌다 |
dīmissī estis (너희는) 쫓아내여졌다 |
dīmissī sunt (그들은) 쫓아내여졌다 |
|
과거완료 | 단수 | dīmissus eram (나는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissus erās (너는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissus erat (그는) 쫓아내여졌었다 |
복수 | dīmissī erāmus (우리는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissī erātis (너희는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissī erant (그들은) 쫓아내여졌었다 |
|
미래완료 | 단수 | dīmissus erō (나는) 쫓아내여졌겠다 |
dīmissus eris (너는) 쫓아내여졌겠다 |
dīmissus erit (그는) 쫓아내여졌겠다 |
복수 | dīmissī erimus (우리는) 쫓아내여졌겠다 |
dīmissī eritis (너희는) 쫓아내여졌겠다 |
dīmissī erunt (그들은) 쫓아내여졌겠다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmittam (나는) 쫓아내자 |
dīmittās (너는) 쫓아내자 |
dīmittat (그는) 쫓아내자 |
복수 | dīmittāmus (우리는) 쫓아내자 |
dīmittātis (너희는) 쫓아내자 |
dīmittant (그들은) 쫓아내자 |
|
과거 | 단수 | dīmitterem (나는) 쫓아내고 있었다 |
dīmitterēs (너는) 쫓아내고 있었다 |
dīmitteret (그는) 쫓아내고 있었다 |
복수 | dīmitterēmus (우리는) 쫓아내고 있었다 |
dīmitterētis (너희는) 쫓아내고 있었다 |
dīmitterent (그들은) 쫓아내고 있었다 |
|
완료 | 단수 | dīmīserim (나는) 쫓아내었다 |
dīmīserīs (너는) 쫓아내었다 |
dīmīserit (그는) 쫓아내었다 |
복수 | dīmīserīmus (우리는) 쫓아내었다 |
dīmīserītis (너희는) 쫓아내었다 |
dīmīserint (그들은) 쫓아내었다 |
|
과거완료 | 단수 | dīmīsissem (나는) 쫓아내었었다 |
dīmīsissēs (너는) 쫓아내었었다 |
dīmīsisset (그는) 쫓아내었었다 |
복수 | dīmīsissēmus (우리는) 쫓아내었었다 |
dīmīsissētis (너희는) 쫓아내었었다 |
dīmīsissent (그들은) 쫓아내었었다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmittar (나는) 쫓아내여지자 |
dīmittāris, dīmittāre (너는) 쫓아내여지자 |
dīmittātur (그는) 쫓아내여지자 |
복수 | dīmittāmur (우리는) 쫓아내여지자 |
dīmittāminī (너희는) 쫓아내여지자 |
dīmittantur (그들은) 쫓아내여지자 |
|
과거 | 단수 | dīmitterer (나는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmitterēris, dīmitterēre (너는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmitterētur (그는) 쫓아내여지고 있었다 |
복수 | dīmitterēmur (우리는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmitterēminī (너희는) 쫓아내여지고 있었다 |
dīmitterentur (그들은) 쫓아내여지고 있었다 |
|
완료 | 단수 | dīmissus sim (나는) 쫓아내여졌다 |
dīmissus sīs (너는) 쫓아내여졌다 |
dīmissus sit (그는) 쫓아내여졌다 |
복수 | dīmissī sīmus (우리는) 쫓아내여졌다 |
dīmissī sītis (너희는) 쫓아내여졌다 |
dīmissī sint (그들은) 쫓아내여졌다 |
|
과거완료 | 단수 | dīmissus essem (나는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissus essēs (너는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissus esset (그는) 쫓아내여졌었다 |
복수 | dīmissī essēmus (우리는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissī essētis (너희는) 쫓아내여졌었다 |
dīmissī essent (그들은) 쫓아내여졌었다 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmitte (너는) 쫓아내어라 |
||
복수 | dīmittite (너희는) 쫓아내어라 |
|||
미래 | 단수 | dīmittitō (네가) 쫓아내게 해라 |
dīmittitō (그가) 쫓아내게 해라 |
|
복수 | dīmittitōte (너희가) 쫓아내게 해라 |
dīmittuntō (그들이) 쫓아내게 해라 |
1인칭 | 2인칭 | 3인칭 | ||
---|---|---|---|---|
현재 | 단수 | dīmittere (너는) 쫓아내여져라 |
||
복수 | dīmittiminī (너희는) 쫓아내여져라 |
|||
미래 | 단수 | dīmittitor (네가) 쫓아내여지게 해라 |
dīmittitor (그가) 쫓아내여지게 해라 |
|
복수 | dīmittuntor (그들이) 쫓아내여지게 해라 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | dīmittere 쫓아냄 |
dīmīsisse 쫓아내었음 |
dīmissūrus esse 쫓아내겠음 |
수동태 | dīmittī 쫓아내여짐 |
dīmissus esse 쫓아내여졌음 |
dīmissum īrī 쫓아내여지겠음 |
현재 | 완료 | 미래 | |
---|---|---|---|
능동태 | dīmittēns 쫓아내는 |
dīmissūrus 쫓아낼 |
|
수동태 | dīmissus 쫓아내여진 |
dīmittendus 쫓아내여질 |
Nam cum de loco et tempore eius rei controversia inferretur, et voce et manibus universi ex vallo, ubi constiterant, significare coeperunt, ut statim dimitterentur, neque omni interposita fide firmum esse posse, si in aliud tempus differretur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 86:2)
(카이사르, 내란기, 1권 86:2)
qui cum haud gravate venissent, introducti a consulibus ad senatum ita responderunt ad interrogata, ut magis suspecti quam venerant dimitterentur. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 41:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 41:1)
simul imparem oneri rem publicam, nisi vicesimo militiae anno veterani dimitterentur. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 78 78:3)
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 78장 78:3)
cum filius aliique principes percontando exsequerentur, quid si media via consilii caperetur, ut et dimitterentur incolumes et leges iis iure belli victis imponerentur, ista quidem sententia inquit ea est, quae neque amicos parat nec inimicos tollit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IX 39:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 39:1)
ita enim obstinatos esse milites ut non ultra retineri posse in provincia viderentur, iniussuque abituri inde essent si non dimitterentur, aut in perniciosam, si quis impense retineret, seditionem exarsuri. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 414:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 414:1)
1. Mittere μεθεῖναι is the general expression, to send; legare (from λέγω) has a special political meaning, to delegate. The missus makes his appearance as a servant or messenger; the legatus, as a representative. 2. Amittere and dimittere mean to let go any thing already in one’s possession; amittere, against one’s will, as to lose; dimittere, after having used it, as to dismiss; whereas omittere means to let anything pass by, without taking possession of it; to speak with precision, Amittimus inviti et casu, omittimus volentes et sponte. Hence amittere occasionem means, to let slip an opportunity, so as not to be able to take advantage of it, from negligence; whereas omittere occasionem means, to renounce an opportunity, so as not to wish to take advantage of it, from attaching little value to it. Vitam amittere means, to lose one’s life; vitam omittere, to sacrifice it. (iii. 285.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0295%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용