뜻

1. 끝내다, 마무리짓다
2. 정하다, 지정하다
3. 제한하다, 경계를 짓다
4. 규제하다, 제한하다 (비유적으로)

1. I finish, terminate.
2. I set, appoint.
3. I limit, bound.
4. (figuratively) I restrain.

예문

• Habitent apud te profugi Moab; esto latibulum eorum a facie vastatoris; finitus est enim exactor, consummata est devastatio, defecit calcator a terra. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 16 16:4)

  모압에서 쫓겨난 이들을 그대 곁에 머물게 하여 파괴자 앞에서 그들에게 피난처가 되어 주십시오. 억압이 그치고 파괴가 끝나 압제자가 이 땅에서 사라지면 (불가타 성경, 이사야서, 16장 16:4)

• In quibus autem locis pulvis non nascitur, his rationibus erit faciendum, uti arcae duplices relatis tabulis et catenis conligatae in eo loco, qui finitus erit, constituantur, et inter destinas creta in aeronibus ex ulva palustri factis calcetur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 12 13:17)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 12장 13:17)

• cum ita bene calcatum et quam densissime fuerit, tunc cocleis, rotis, tympanis conlocatis locus, qui ea saeptione finitus fuerit, exinaniatur sicceturque, et ibi inter saeptiones fundamenta fodiantur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 12 13:18)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 12장 13:18)

• Dolor etiam pulmonis, si neque etiam per sputa neque per sanguinis detractionem neque per victus rationem finitus est, vomicas aliquas intus excitat aut circa vicesimum diem aut circa tricesimum aut circa quadragesimum, nonnumquam etiam circa sexagensimum. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber II, chapter 7 8:95)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 7장 8:95)

• At ubi sudor omnis finitus est, aut si is non venit, ubi quam maxime potuit idoneus esse cibo aeger videtur, leviter sub veste ungendus est, tum detergendus, deinde ei cibus dandus. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber III, chapter 6 6:37)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 6장 6:37)

유의어 사전

Finire and terminare denote the mere ending of anything, without regard to how far the object of the undertaking is advanced; finire (φθίνειν?) to end, in opp. to incipere, Cic. Orat. iii. 59; but terminare, to make an end, in opp. to continuare; whereas consummare, absolvere, and perficere denote the completion of a work; consummare, as the most general term in opp. to doing a thing by halves; absolvere refers to a duty fulfilled, and a difficult work which is now done, and leaves the workman free, in opp. to inchoare; perficere refers to an end attained, and a self-chosen task, which is now done, and may be called complete, in opp. to conari. Cic. Orat. 29, 30. Verr. i. 27. Absolutus also has an extensive signification, and refers to the completeness of the work, like ἐντελής; perfectus, an intensive signification, and refers to the excellence of the work, like τέλεῖος. (iv. 366.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein