라틴어-한국어 사전 검색

fīnītus

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (fīniō의 과거 수동태 분사형 ) 끝내여진

    형태분석: fīnīt(어간) + us(어미)

fīniō

4변화 동사; 상위1000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: fīniō, fīnīre, fīnīvī, fīnītum

어원: fīnis(끝, 경계)

  1. 끝내다, 마무리짓다
  2. 정하다, 지정하다
  3. 제한하다, 경계를 짓다
  4. 규제하다, 제한하다 (비유적으로)
  1. I finish, terminate.
  2. I set, appoint.
  3. I limit, bound.
  4. (figuratively) I restrain.

활용 정보

4변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīniō

(나는) 끝낸다

fīnīs

(너는) 끝낸다

fīnit

(그는) 끝낸다

복수 fīnīmus

(우리는) 끝낸다

fīnītis

(너희는) 끝낸다

fīniunt

(그들은) 끝낸다

과거단수 fīniēbam

(나는) 끝내고 있었다

fīniēbās

(너는) 끝내고 있었다

fīniēbat

(그는) 끝내고 있었다

복수 fīniēbāmus

(우리는) 끝내고 있었다

fīniēbātis

(너희는) 끝내고 있었다

fīniēbant

(그들은) 끝내고 있었다

미래단수 fīniam

(나는) 끝내겠다

fīniēs

(너는) 끝내겠다

fīniet

(그는) 끝내겠다

복수 fīniēmus

(우리는) 끝내겠다

fīniētis

(너희는) 끝내겠다

fīnient

(그들은) 끝내겠다

완료단수 fīnīvī

(나는) 끝내었다

fīnīvistī

(너는) 끝내었다

fīnīvit

(그는) 끝내었다

복수 fīnīvimus

(우리는) 끝내었다

fīnīvistis

(너희는) 끝내었다

fīnīvērunt, fīnīvēre

(그들은) 끝내었다

과거완료단수 fīnīveram

(나는) 끝내었었다

fīnīverās

(너는) 끝내었었다

fīnīverat

(그는) 끝내었었다

복수 fīnīverāmus

(우리는) 끝내었었다

fīnīverātis

(너희는) 끝내었었다

fīnīverant

(그들은) 끝내었었다

미래완료단수 fīnīverō

(나는) 끝내었겠다

fīnīveris

(너는) 끝내었겠다

fīnīverit

(그는) 끝내었겠다

복수 fīnīverimus

(우리는) 끝내었겠다

fīnīveritis

(너희는) 끝내었겠다

fīnīverint

(그들은) 끝내었겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīnior

(나는) 끝내여진다

fīnīris, fīnīre

(너는) 끝내여진다

fīnītur

(그는) 끝내여진다

복수 fīnīmur

(우리는) 끝내여진다

fīnīminī

(너희는) 끝내여진다

fīniuntur

(그들은) 끝내여진다

과거단수 fīniēbar

(나는) 끝내여지고 있었다

fīniēbāris, fīniēbāre

(너는) 끝내여지고 있었다

fīniēbātur

(그는) 끝내여지고 있었다

복수 fīniēbāmur

(우리는) 끝내여지고 있었다

fīniēbāminī

(너희는) 끝내여지고 있었다

fīniēbantur

(그들은) 끝내여지고 있었다

미래단수 fīniar

(나는) 끝내여지겠다

fīniēris, fīniēre

(너는) 끝내여지겠다

fīniētur

(그는) 끝내여지겠다

복수 fīniēmur

(우리는) 끝내여지겠다

fīniēminī

(너희는) 끝내여지겠다

fīnientur

(그들은) 끝내여지겠다

완료단수 fīnītus sum

(나는) 끝내여졌다

fīnītus es

(너는) 끝내여졌다

fīnītus est

(그는) 끝내여졌다

복수 fīnītī sumus

(우리는) 끝내여졌다

fīnītī estis

(너희는) 끝내여졌다

fīnītī sunt

(그들은) 끝내여졌다

과거완료단수 fīnītus eram

(나는) 끝내여졌었다

fīnītus erās

(너는) 끝내여졌었다

fīnītus erat

(그는) 끝내여졌었다

복수 fīnītī erāmus

(우리는) 끝내여졌었다

fīnītī erātis

(너희는) 끝내여졌었다

fīnītī erant

(그들은) 끝내여졌었다

미래완료단수 fīnītus erō

(나는) 끝내여졌겠다

fīnītus eris

(너는) 끝내여졌겠다

fīnītus erit

(그는) 끝내여졌겠다

복수 fīnītī erimus

(우리는) 끝내여졌겠다

fīnītī eritis

(너희는) 끝내여졌겠다

fīnītī erunt

(그들은) 끝내여졌겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīniam

(나는) 끝내자

fīniās

(너는) 끝내자

fīniat

(그는) 끝내자

복수 fīniāmus

(우리는) 끝내자

fīniātis

(너희는) 끝내자

fīniant

(그들은) 끝내자

과거단수 fīnīrem

(나는) 끝내고 있었다

fīnīrēs

(너는) 끝내고 있었다

fīnīret

(그는) 끝내고 있었다

복수 fīnīrēmus

(우리는) 끝내고 있었다

fīnīrētis

(너희는) 끝내고 있었다

fīnīrent

(그들은) 끝내고 있었다

완료단수 fīnīverim

(나는) 끝내었다

fīnīverīs

(너는) 끝내었다

fīnīverit

(그는) 끝내었다

복수 fīnīverīmus

(우리는) 끝내었다

fīnīverītis

(너희는) 끝내었다

fīnīverint

(그들은) 끝내었다

과거완료단수 fīnīvissem

(나는) 끝내었었다

fīnīvissēs

(너는) 끝내었었다

fīnīvisset

(그는) 끝내었었다

복수 fīnīvissēmus

(우리는) 끝내었었다

fīnīvissētis

(너희는) 끝내었었다

fīnīvissent

(그들은) 끝내었었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīniar

(나는) 끝내여지자

fīniāris, fīniāre

(너는) 끝내여지자

fīniātur

(그는) 끝내여지자

복수 fīniāmur

(우리는) 끝내여지자

fīniāminī

(너희는) 끝내여지자

fīniantur

(그들은) 끝내여지자

과거단수 fīnīrer

(나는) 끝내여지고 있었다

fīnīrēris, fīnīrēre

(너는) 끝내여지고 있었다

fīnīrētur

(그는) 끝내여지고 있었다

복수 fīnīrēmur

(우리는) 끝내여지고 있었다

fīnīrēminī

(너희는) 끝내여지고 있었다

fīnīrentur

(그들은) 끝내여지고 있었다

완료단수 fīnītus sim

(나는) 끝내여졌다

fīnītus sīs

(너는) 끝내여졌다

fīnītus sit

(그는) 끝내여졌다

복수 fīnītī sīmus

(우리는) 끝내여졌다

fīnītī sītis

(너희는) 끝내여졌다

fīnītī sint

(그들은) 끝내여졌다

과거완료단수 fīnītus essem

(나는) 끝내여졌었다

fīnītus essēs

(너는) 끝내여졌었다

fīnītus esset

(그는) 끝내여졌었다

복수 fīnītī essēmus

(우리는) 끝내여졌었다

fīnītī essētis

(너희는) 끝내여졌었다

fīnītī essent

(그들은) 끝내여졌었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīnī

(너는) 끝내어라

복수 fīnīte

(너희는) 끝내어라

미래단수 fīnītō

(네가) 끝내게 해라

fīnītō

(그가) 끝내게 해라

복수 fīnītōte

(너희가) 끝내게 해라

fīniuntō

(그들이) 끝내게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 fīnīre

(너는) 끝내여져라

복수 fīnīminī

(너희는) 끝내여져라

미래단수 fīnītor

(네가) 끝내여지게 해라

fīnītor

(그가) 끝내여지게 해라

복수 fīniuntor

(그들이) 끝내여지게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 fīnīre

끝냄

fīnīvisse

끝내었음

fīnītūrus esse

끝내겠음

수동태 fīnīrī

끝내여짐

fīnītus esse

끝내여졌음

fīnītum īrī

끝내여지겠음

분사

현재완료미래
능동태 fīniēns

끝내는

fīnītūrus

끝낼

수동태 fīnītus

끝내여진

fīniendus

끝내여질

목적분사

대격탈격
형태 fīnītum

끝내기 위해

fīnītū

끝내기에

예문

  • Habitent apud te profugi Moab; esto latibulum eorum a facie vastatoris; finitus est enim exactor, consummata est devastatio, defecit calcator a terra. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 16 16:4)

    모압에서 쫓겨난 이들을 그대 곁에 머물게 하여 파괴자 앞에서 그들에게 피난처가 되어 주십시오. 억압이 그치고 파괴가 끝나 압제자가 이 땅에서 사라지면 (불가타 성경, 이사야서, 16장 16:4)

  • In quibus autem locis pulvis non nascitur, his rationibus erit faciendum, uti arcae duplices relatis tabulis et catenis conligatae in eo loco, qui finitus erit, constituantur, et inter destinas creta in aeronibus ex ulva palustri factis calcetur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 12 13:17)

    (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 12장 13:17)

  • cum ita bene calcatum et quam densissime fuerit, tunc cocleis, rotis, tympanis conlocatis locus, qui ea saeptione finitus fuerit, exinaniatur sicceturque, et ibi inter saeptiones fundamenta fodiantur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER QUINTUS, chapter 12 13:18)

    (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 12장 13:18)

  • Dolor etiam pulmonis, si neque etiam per sputa neque per sanguinis detractionem neque per victus rationem finitus est, vomicas aliquas intus excitat aut circa vicesimum diem aut circa tricesimum aut circa quadragesimum, nonnumquam etiam circa sexagensimum. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber II, chapter 7 8:95)

    (켈수스, 의학에 관하여, , 7장 8:95)

  • At ubi sudor omnis finitus est, aut si is non venit, ubi quam maxime potuit idoneus esse cibo aeger videtur, leviter sub veste ungendus est, tum detergendus, deinde ei cibus dandus. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber III, chapter 6 6:37)

    (켈수스, 의학에 관하여, , 6장 6:37)

유의어 사전

Finire and terminare denote the mere ending of anything, without regard to how far the object of the undertaking is advanced; finire (φθίνειν?) to end, in opp. to incipere, Cic. Orat. iii. 59; but terminare, to make an end, in opp. to continuare; whereas consummare, absolvere, and perficere denote the completion of a work; consummare, as the most general term in opp. to doing a thing by halves; absolvere refers to a duty fulfilled, and a difficult work which is now done, and leaves the workman free, in opp. to inchoare; perficere refers to an end attained, and a self-chosen task, which is now done, and may be called complete, in opp. to conari. Cic. Orat. 29, 30. Verr. i. 27. Absolutus also has an extensive signification, and refers to the completeness of the work, like ἐντελής; perfectus, an intensive signification, and refers to the excellence of the work, like τέλεῖος. (iv. 366.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 끝내다

    • dēfīniō (끝내다, 마무리하다)
    • dēleō (마치다, 끝내다, 종결하다)
    • terminō (닫다, 끝내다, 마무리하다)
  2. 정하다

  3. 제한하다

  4. 규제하다

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0165%

SEARCH

MENU NAVIGATION