뜻

1. 위에 놓다, 올리다
2. 지우다, 부과하다
3. 설립하다, 세우다, 만들다, 고치다

1. I place on or upon, set upon, lay upon.
2. (figuratively) I impose upon, put upon, inflict upon.
3. (figuratively) I establish, fix, impose (e.g. a tax).

예문

• at Britannorum copiae passim per catervas et turmas exultabant, quanta non alias multitudo, et animo adeo feroci ut coniuges quoque testis victoriae secum traherent plaustrisque imponerent quae super extremum ambitum campi posuerant. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 34 34:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 34장 34:4)

• Naevi, quorum saepe et diu ad pedes iacuit stratus obsecrans per deos immortalis, ut aut secum iure contenderent aut iniuriam sine ignominia sibi imponerent. (M. Tullius Cicero, pro P. Quinctio Oratio, chapter 31 2:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 2:3)

• nam ceteri fere, qui artem orandi litteris tradiderunt, ita sunt exorsi, quasi perfectis omni alio genere doctrinae summam in eloquentia manum imponerent, sive contemnentes tanquam parva, quae prius discimus, studia, sive non ad suum pertinere officium opinati, quando divisae professionum vices essent, seu, quod proximum vero, nullam ingenii sperantes gratiam circa res etiamsi necessarias procul tamen ab ostentatione positas; (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber I 5:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 5:1)

• nam si et in Romanis tantum momenti credebam esse ut quem vellent imponerent Macedoniae regem, et meae tantum apud eos gratiae confidebam, quid opus parricidio fuit? (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 150:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 150:1)

• Itaque, quo omnium animos et studia accenderet, cunctis quibus poterat modis palam fecit eos qui nunc alacriter ei adessent, ut finem his perturbationibus imponerent, non minus ei gratos et acceptos futuros quam ii qui hora diei undecima accesserant, qui tamen integrae diei mercedem acceperunt. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 10:3)

  (, , 10:3)

유의어 사전

Fallere, frustrari, and imponere, mean to deceive, and effect an exchange of truth for falsehood, σφάλλειν; the fallens (σφάλλων) deceives by erroneous views; the frustrans (from ψύθος), by false hopes; the imponens, by practising on the credulity of another. Decipere and circumvenire mean to outwit, and obtain an unfair advantage, ἀπατᾶν; the decipiens, by a suddenly executed; the circumveniens, by an artfully laid plot. Fraudare (ψεύδειν) means to cheat, or injure and rob anybody by an abuse of his confidence. (v. 357.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein