뜻

1. 위에 놓다, 올리다
2. 지우다, 부과하다
3. 설립하다, 세우다, 만들다, 고치다

1. I place on or upon, set upon, lay upon.
2. (figuratively) I impose upon, put upon, inflict upon.
3. (figuratively) I establish, fix, impose (e.g. a tax).

예문

• Qua re quoniam mihi levius quoddam onus imponitis neque ex me de oratoris arte, sed de hac mea, quantulacumque est, facultate quaeritis, exponam vobis non quandam aut perreconditam aut valde difficilem aut magnificam aut gravem rationem consuetudinis meae, qua quondam solitus sum uti, cum mihi in isto studio versari adulescenti licebat.' (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 135:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 135:2)

• et semper aliquam fraudi speciem iuris imponitis. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IX 158:3)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 158:3)

• equidem aliquid interesse rebar inter id tempus, quo nondum in iure ac dicione vestra Graecia atque Asia erat, ad curandum animadvertendumque quid in his terris fieret, et hoc quo finem Romani Taurum montem statuistis, quo libertatem, immunitatem civitatibus datis, quo aliis fines adicitis, alias agro multatis, aliis vectigal imponitis, regna augetis minuitis donatis adimitis, curae vestrae censetis esse, ut pacem terra marique habeant. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVIII 603:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 603:1)

• At vero Sem et Iapheth pallium imposuerunt umeris suis et incedentes retrorsum operuerunt verecunda patris sui, faciesque eorum aversae erant, et patris virilia non viderunt. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 9 9:23)

  셈과 야펫은 겉옷을 집어 둘이서 그것을 어깨에 걸치고 뒷걸음으로 들어가, 아버지의 알몸을 덮어 드렸다. 그들은 얼굴을 돌린 채 아버지의 알몸을 보지 않았다. (불가타 성경, 창세기, 9장 9:23)

• Tulit quoque ligna holocausti et imposuit super Isaac filium suum; ipse vero portabat in manibus ignem et cultrum. Cumque duo pergerent simul, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 22 22:6)

  그러고 나서 아브라함은 번제물을 사를 장작을 가져다 아들 이사악에게 지우고, 자기는 손에 불과 칼을 들었다. 그렇게 둘은 함께 걸어갔다. (불가타 성경, 창세기, 22장 22:6)

유의어 사전

Fallere, frustrari, and imponere, mean to deceive, and effect an exchange of truth for falsehood, σφάλλειν; the fallens (σφάλλων) deceives by erroneous views; the frustrans (from ψύθος), by false hopes; the imponens, by practising on the credulity of another. Decipere and circumvenire mean to outwit, and obtain an unfair advantage, ἀπατᾶν; the decipiens, by a suddenly executed; the circumveniens, by an artfully laid plot. Fraudare (ψεύδειν) means to cheat, or injure and rob anybody by an abuse of his confidence. (v. 357.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein