뜻

1. 비난하다, 반대하다
2. 거절하다, 나무라다, 비난하다, 거부하다

1. I disapprove
2. I blame, condemn, reject

예문

• propositis itaque nominibus legatorum consularium, quot ubique tunc erant, cum ceteros alium alia de causa improbarent et quidam e legione tertia, quae sub exitu Neronis translata ex Syria in Moesiam fuerat, Vespasianum laudibus ferrent, assensere cuncti nomenque eius uexillis omnibus sine mora inscripserunt. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Vespasianus, chapter 6 3:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 6장 3:1)

• Cum plurima officia tua mihi grata et iucunda sunt, tum vel maxime quod me celandum non putasti, fuisse apud te de versiculis meis multum copiosumque sermonem, eumque diversitate iudiciorum longius processisse, exstitisse etiam quosdam, qui scripta quidem ipsa non improbarent, me tamen amice simpliciterque reprehenderent, quod haec scriberem recitaremque. (Pliny the Younger, Letters, book 5, letter 3 1:1)

  (소 플리니우스, 편지들, 5권, 1:1)

• itaque non defuerunt, qui Ciceronis illam pro Cluentio partitionem improbarent, qua se dicturum esse promisit primum, neminem maioribus criminibus, gravioribus testibus, in iudicium vocatum quam Oppianicum; (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber IV 261:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 261:1)

• Curio utrumque improbans consilium, quantum alteri sententiae deesset animi, tantum alteri superesse dicebat: (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, SECVNDVS 31:1)

  (카이사르, 내란기, 2권 31:1)

• Malam rem cum velis, honestatem improbes. (Publilius Syrus, Sententiae, 3 3:61)

  (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 3:61)