뜻

1. 선수권 보유자, 챔피언, 우승자

1. A champion or defender (male).

예문

• Cumque adhuc ille loqueretur eis, apparuit vir ille propugnator ascendens, Goliath nomine, Philisthaeus de Geth, ex castris Philisthinorum; et loquente eo haec eadem verba, audivit David. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Samuelis, 17 17:23)

  다윗이 형들과 말을 나누고 있을 때, 필리스티아인들의 전열에서 골리앗이라는 갓 출신 필리스티아 투사가 올라와서 전과 같은 말을 하였다. 다윗도 그의 말을 들었다. (불가타 성경, 사무엘기 상권, 17장 17:23)

• Et, his dictis, abiit. Sacerdotes autem protendentes manus in caelum invocabant eum, qui semper propugnator fuit gentis nostrae, haec dicentes: (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 14 14:34)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장 14:34)

• inter quae praecipuus propugnator eius Vitellius, validissima gratia, aetate extrema (adeo incertae sunt potentium res) accusatione corripitur, deferente Iunio Lupo senatore. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 42 42:5)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 42장 42:5)

• Ipse ille Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimoni propugnator sui, quid in illa causa, cum contra te diceret, attulit, quod de iure civili depromptum videretur? (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 244:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 244:1)

• alter fuit propugnator mearum fortunarum et defensor adsiduus, summa virtute et pietate, C. Piso gener, qui minas inimicorum meorum, qui inimicitias adfinis mei, propinqui sui, consulis, qui Pontum et Bithyniam quaestor prae mea salute neglexit. (M. Tullius Cicero, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, chapter 15 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 15장 2:1)