뜻

1. 잔인한, 포악한, 야생의, 화난, 무자비한, 거센, 사나운, 거친

1. Furious, ferocious, fierce, violent, barbarous, cruel, savage.

예문

• Sed illa fortuna mea saevissima, quam per tot regiones iam fugiens effugere vel praecedentibus malis placare non potui, rursum in me caecos detorsit oculos et emptorem aptissimum duris meis casibus mire repertum obiecit. (Apuleius, Metamorphoses, book 8 12:2)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 12:2)

• Alii nullo quaerente, vultus severitate assimulata, patrimonia sua in immensum extollunt, cultorum (ut putant) feracium multiplicantes annuos fructus, quae a primo ad ultimum solem se abunde iactitant possidere, ignorantes profecto maiores suos per quos ita Romana porrigitur, non divitiis eluxisse, sed per bella saevissima, nec opibus nec victu nec indumentorum vilitate gregariis militibus discrepantes, opposita cuncta superasse virtute. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 6 10:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 10:1)

• Illud tamen rumore tenus ubique iactabatur, quod Iulianus non levaturus incommoda Galliarum electus est, sed ut possit per bella deleri saevissima, rudis etiam tum ut existimabatur, et ne sonitum quidem duraturus armorum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 11 13:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 13:1)

• Inter haec expeditionem parans in Persas, quam dudum animi robore conceperat celso, ad ultionem praeteritorum vehementer elatus est, sciens et audiens, gentem asperrimam per sexaginta ferme annos inussisse Orienti caedum et direptionum monumenta saevissima, ad internecionem exercitibus nostris saepe deletis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 12 1:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 1:1)

• At Claudius saevissima quaeque promere adigebatur eiusdem Agrippinae artibus, quae Statilium Taurum opibus inlustrem hortis eius inhians pervertit accusante Tarquitio Prisco. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 59 59:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 59장 59:1)

유의어 사전

1. Atrox, trux, and truculentus, (from τρηχύσ, ταράξαι), denote that which has an exterior exciting fear; that which makes an impression of terror on the fancy, and eye, and ear; atrox, indeed, as a property of things, but trux and truculentus as properties of persons; whereas dirus and sævus mean that which is really an object of fear, and threatens danger; dirus, indeed (from δέος), according to its own nature, as a property of things, means dreadful, δεινός; but sævus (from αἶ, heu!) according to the character of the person, as a property of living beings, means blood-thirsty, cruel, αἰνός. Plin. Pan. 53. Atrocissima effigies sævissimi domini. Mela ii. 7. Ionium pelagus . . . atrox, sævum; that is, looking dangerous, and often enough also bringing misfortune. 2. Trux denotes dreadfulness of look, of the voice, and so forth, in the tragic or heroic sense, as a mark of a wild disposition or of a cruel purpose; but truculentus, in the ordinary and comic sense, as a mark of ill-humor or trivial passion; the slave in Plautus is truculentus; the wrathful Achilles is trux. Sometimes, however, truculentior and truculentissimus serve as the comparative and superlative of trux. 3. Trux and truculentus vultus is a terrific, angry look, like τραχύς; torvus, merely a stern, sharp, and wild look, as τορόν, or ταυρηδὸν βλέπειν. Plin. H. N. xi. 54. Contuitu quoque multiformes; truces, torvi, flagrantes. Quintil. vi. 1. 43. (i. 40.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein