뜻

1. 가르다, 나누다, 걸러내다
2. 구별하다, 분간하다

1. I separate, sift
2. I distinguish, discern, see

예문

• In diebus illis, postquam creverat, Moyses egressus est ad fratres suos; viditque afflictionem eorum et virum Aegyptium percutientem quendam de Hebraeis fratribus suis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 2 2:11)

  모세가 자란 뒤 어느 날, 그는 자기 동포들이 있는 데로 나갔다가, 그들이 강제 노동하는 모습을 보았다. 그때 그는 이집트 사람 하나가 자기 동포 히브리 사람을 때리는 것을 보고, (불가타 성경, 탈출기, 2장 2:11)

• Quam ad spem multum eos adiuvabat, quod Liger ex nivibus creverat, ut omnino vado non posse transiri videretur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, LV 55:10)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 55장 55:10)

• Hostiarum tamen sanguine plurimo aras crebritate nimia perfundebat, tauros aliquotiens immolando centenos, et innumeros varii pecoris greges, avesque candidas terra quaesitas et mari, adeo ut in dies paene singulos milites carnis distentiore sagina, victitantes incultius, potusque aviditate corrupti, umeris impositi transeuntium, per plateas ex publicis aedibus, ubi vindicandis potius quam cedendis conviviis indulgebant, ad sua diversoria portarentur, Petulantes ante omnes et Celtae, quorum ea tempestate confidentia creverat ultra modum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 12 6:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 6:1)

• Iamque a fundo maris in altitudinem modicam opus creverat, nondum tamen aquae fastigium aequabat, cum Tyrii parvis navigiis admotis per ludibrium exprobrabant, illos armis inclitos dorso sicut iumenta onera gestare: (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 4, chapter 2 22:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 2장 22:1)

• Iam in aliquantum altitudinis opus creverat, cum barbari desperato regionem, quam oecupaverant, posse retineri, gentem suam dedidere. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 6, chapter 5 24:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 5장 24:1)

유의어 사전

1. Videre and cernere denote seeing, as perceiving by the organ of sight; videre (ἰδεῖν) as perception in general, in opp. to an obstruction of the view, like ὁρᾶν; cernere (κρίνειν) especially as a clear perception, in opp. to a transient or dim view; whereas spectare, intueri, tueri, and contueri, denote looking, as the dwelling of the eyes upon an object; spectare means, quietly to fix the eye upon an object that interests the understanding, and dwell upon it as upon a theatrical representation, like θεᾶσθαι; whereas intueri (from στοχάζομαι), to fix the eye upon something that strikes the fancy or soul, as to contemplate, θεωρεῖν. Cic. Fam. vii. 1. Neque nos qui hæc spectavimus, quidquam novi vidimus. 2. Intueri denotes merely to contemplate attentively; contueri, to gaze upon fixedly, keenly, and with eyes widely opened. 3. Conspicere means to descry, that is, to get sight of an object of one’s self, and generally of an unexpected object; whereas adspicere means to look at, that is, to cast one’s eye upon an object, whether consciously or not. 4. Adspectus has an active meaning, as the looking at; conspectus, a passive meaning, as the sight of, that is, the appearance, often also the field of view, sight [as in to be or come in sight]; obtutus has a neutral sense, as the look. Suet. Tib. 43. Ut adspectu deficientes libidines excitaret; comp. with Cal. 9. Tumultuantes conspectu suo flexit; and with Cic. Orat. iii. 5. Qui vultum ejus cum ei dicendum esset, obtutumque oculorum in cogitando probe nosset. (iv. 305.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein