뜻

1. 검사, 테스트, 검토, 조사
2. 공부, 학습, 학문
3. 지식, 학문

1. examination, inquiry, investigation
2. learning, study (acquisition of knowledge)
3. knowledge

예문

• Tunc enim laudanda est brevitas, cum moras rumpens intempestivas, nihil subtrahit cognitioni gestorum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 1 1:3)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 1:3)

• quibus de causis nihil oportere neque profiteri neque affirmare quemquam neque assensione approbare, cohibereque semper et ab omni lapsu continere temeritatem, quae tum esset insignis cum aut falsa aut incognita res approbaretur, neque hoc quicquam esse turpius quam cognitioni et perceptioni assensionem approbationemque praecurrere. (M. Tullius Cicero, Academica, LIBER PRIMUS 57:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, 57:3)

• sed inest in ranunculis vis et natura quaedam significans aliquid per se ipsa satis certa, cognitioni autem hominum obscurior. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 24:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 24:4)

• Etrusci autem, quod religione imbuti studiosius et crebrius hostias immolabant, extorum cognitioni se maxime dediderunt, quodque propter aeris crassitudinem de caelo apud eos multa fiebant, et quod ob eandem causam multa inusitata partim e caelo, alia ex terra oriebantur, quaedam etiam ex hominum pecudumve conceptu et satu, ostentorum exercitatissimi interpretes exstiterunt. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 135:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 135:3)

• sed inest in ranunculis vis et natura quaedam significans aliquid per se ipsa satis certa, cognitioni autem hominum obscurior. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 24:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 24:4)

유의어 사전

1. Cognitio is an act of the mind by which knowledge is acquired, whereas notitia and scientia denote a state of the mind; notitia, together with nosse, denotes a state of the merely receptive faculties of the mind, which brings an external appearance to consciousness, and retains it there; whereas scientia, together with scire, involves spontaneous activity, and a perception of truth; notitia may be the result of casual perception; scientia implies a thorough knowledge of its object, the result of mental activity. Cic. Sen. 4, 12. Quanta notitia antiquitatis! quanta scientia juris Romani! 2. The ignarus is without notitia, the inscius without scientia. Tac. H. i. 11. Ægyptum provinciam insciam legum, ignaram magistratuum; for legislation is a science, and must be studied; government an art, and may be learnt by practice. 3. Inscius denotes a person who has not learnt something, with blame; nescius, who has accidentally not heard of, or experienced something, indifferently. Cic. Brut. 83. Inscium omnium rerum et rudem. Compare this with Plin. Ep. viii. 23, Absens et impendentis mali nescius. (v. 266.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein