고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: cognitio, cognitiōnis
| 단수 | 복수 | |
|---|---|---|
| 주격 | cognitio 검사가 | cognitiōnēs 검사들이 |
| 속격 | cognitiōnis 검사의 | cognitiōnum 검사들의 |
| 여격 | cognitiōnī 검사에게 | cognitiōnibus 검사들에게 |
| 대격 | cognitiōnem 검사를 | cognitiōnēs 검사들을 |
| 탈격 | cognitiōne 검사로 | cognitiōnibus 검사들로 |
| 호격 | cognitio 검사야 | cognitiōnēs 검사들아 |
Is Menandro liberto suo tradidit, ut a cognitionibus esset. (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 13:9)
(세네카, 13:9)
Nec patrum cognitionibus satiatus iudiciis adsidebat in cornu tribunalis, ne praetorem curuli depelleret; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 75 75:1)
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 75장 75:1)
'Ego vero' inquit Secundus, 'antequam me iudicem Aper recuset, faciam quod probi et moderati iudices solent, ut in iis cognitionibus
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 5장 1:1)
eos esse belli civilis nervos dictitans Mucianus non ius aut verum in cognitionibus, sed solam magnitudinem opum spectabat. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 84 84:2)
(코르넬리우스 타키투스, 역사, , 84장 84:2)
cognitionibus magistratuum ut unus e consiliariis frequenter interfuit; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Claudius, chapter 12 2:2)
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 12장 2:2)
1. Cognitio is an act of the mind by which knowledge is acquired, whereas notitia and scientia denote a state of the mind; notitia, together with nosse, denotes a state of the merely receptive faculties of the mind, which brings an external appearance to consciousness, and retains it there; whereas scientia, together with scire, involves spontaneous activity, and a perception of truth; notitia may be the result of casual perception; scientia implies a thorough knowledge of its object, the result of mental activity. Cic. Sen. 4, 12. Quanta notitia antiquitatis! quanta scientia juris Romani! 2. The ignarus is without notitia, the inscius without scientia. Tac. H. i. 11. Ægyptum provinciam insciam legum, ignaram magistratuum; for legislation is a science, and must be studied; government an art, and may be learnt by practice. 3. Inscius denotes a person who has not learnt something, with blame; nescius, who has accidentally not heard of, or experienced something, indifferently. Cic. Brut. 83. Inscium omnium rerum et rudem. Compare this with Plin. Ep. viii. 23, Absens et impendentis mali nescius. (v. 266.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0072%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
