라틴어-한국어 사전 검색

dolōrī

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (dolor의 단수 여격형) 고통에게

    형태분석: dolōr(어간) + ī(어미)

dolor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: dolor, dolōris

어원: DAL-

  1. 고통, 통증, 아픔
  2. 고민, 슬픔, 비통
  3. 분노, 분개, 화
  1. pain, ache, hurt
  2. anguish, grief, sorrow
  3. indignation, resentment, anger

격변화 정보

3변화 자음어간 변화
단수 복수
주격 dolor

고통이

dolōrēs

고통들이

속격 dolōris

고통의

dolōrum

고통들의

여격 dolōrī

고통에게

dolōribus

고통들에게

대격 dolōrem

고통을

dolōrēs

고통들을

탈격 dolōre

고통으로

dolōribus

고통들로

호격 dolor

고통아

dolōrēs

고통들아

예문

  • Non hostem auctorem, sed rem spectare: subesse Rhenum; magno esse Germanis dolori Ariovisti mortem et superiores nostras victorias; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, XXIX 29:3)

    (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 29장 29:3)

  • Hos quidem diutius in nostro conspectu gloriari magno nobis et dedecori et dolori est. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 15:6)

    (카이사르, 알렉산드리아 전기 15:6)

  • Cuiuis dolori remedium est patientia. (Publilius Syrus, Sententiae, 096)

    (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 96)

  • Difficile est dolori convenire cum patientia. (Publilius Syrus, Sententiae, 1 1:45)

    (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 1:45)

  • sed tamen, utrum sanando illi dolori quod delectat expediat, si non est certum, medicus consulatur. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 13:8)

    (아우구스티누스, 편지들, 13:8)

유의어 사전

Cura, sollicitudo, and angor, mean the disturbance of the mind with reference to a future evil and danger; cura (from the antiquated word coera, from κοίρανος) as thoughtfulness, uneasiness, apprehension, in opp. to incuria, like φροντίς; sollicitudo, as sensitiveness, discomposure, anxiety, in opp. to securitas, Tac. H. iv. 58, like μέριμνα; angor (from ἄγχω) as a passion, anguish, fear, in opp. to solutus animus; whereas dolor and ægritudo relate to a present evil; dolor (from θλᾶν?) as a hardship or pain, in opp. to gaudium, ἄλγος; ægritudo, as a sickness of the soul, like ἀνία, in opp. to alacritas. Cic. Tusc. v. 16. Cic. Fin. i. 22. Nec præterea res ulla est, quæ sua natura aut sollicitare possit aut angere. Accius apud Non. Ubi cura est, ibi anxitudo. Plin. Ep. ii. 11. Cæsar mihi tantum studium, tantam etiam curam—nimium est enim dicere sollicitudinem—præstitit, ut, etc. Quintil. viii. pr. 20. Curam ego verborum, rerum volo esse sollicitudinem. (iv. 419.)

1. Dolor (from θλᾶν, ἄθλιος?) denotes an inward feeling of grief, opp. to gaudium, Cic. Phil. xiii. 20. Suet. Cæs. 22, like ἄλγος; whereas tristitia, mœror, luctus, denote an utterance or external manifestation of this inward feeling. Tristitia and mœstitia are the natural and involuntary manifestation of it in the gestures of the body and in the countenance; luctus (ἀλυκτός), its artificial manifestation, designedly, and through the conventional signs of mourning, as cutting off the hair, mourning clothes, etc., at an appointed time, like πένθος. Mœror also serves for a heightened expression of dolor, and luctus of mœror and tristitia, as far as the manifestation is added to distinguish the feeling from it. Cic. Att. xii. 28. Mærorem minui; dolorem nec potui, nec si possem vellem. Phil. xi. 1. Magno in dolore sum, vel in mœrore potius, quem ex miserabili morte C. Trebonii accepimus. Plin. Ep. v. 9. Illud non triste solum, verum etiam luctuosum, quod Julius avitus decessit. Tac. Agr. 43. Finis vitæ ejus nobis luctuosus, amicis tristis; for relations only put on mourning. Tac. Ann. ii. 82. Quanquam nec insignibus lugentium abstinebant, altius animis mœrebant. Cic. Sext. 29, 39. Luctum nos hausimus majorem dolorem ille animi non minorem. 2. Tristitia (from ταρακτός?) denotes the expression of grief in a bad sense, as gloom, fretfulness, and ill-humor, opp. to hilaratus, Cic. Att. xii. 40. Fin. v. 30. Cæcil. ap. Gell. xv. 9. Quintil. xi. 3, 67, 72, 79, 151; whereas mœstitia (from μύρω) denotes grief, as deserving of commiseration, as affliction, when a most just grief gives a tone of sadness, in opp. to lætus, Sall. Cat. f. Tac. Ann. i. 28. Tristitia is more an affair of reflection; mœstitia, of feeling. The tristis, like the truculentus, is known by his forbidding look, his wrinkled forehead, the contraction of his eyebrows; the mœstus, like the afflictus, by his lack-lustre eyes and dejected look. Tac. Hist. i. 82. Rarus per vias populus mœsta plebs; dejecti in terram militum vultus, ac plus tristitæ quam pœnitentiæ. Cic. Mur. 24, 49. Tristem ipsum, mœstos amicos: and Orat. 22, 74. (iii. 234.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 고민

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0591%

SEARCH

MENU NAVIGATION