뜻

1. 서두르다, 가속하다, 촉진시키다, 허둥대다, 촉진하다, 생명을 주다, 급히 가다
2. 늘리다, 증가시키다, 더하다, 강화하다, 증가하다, 붇다
3. 흥분시키다, 자극하다, 불러일으키다, 북돋우다, 일으키다, 격려하다, 동요시키다, 깨우다, 야기시키다

1. I set in rapid motion, hasten, urge forwards, speed up, accelerate, quicken.
2. I cause to grow larger; augment, increase; enhance; intensify.
3. (figuratively) I incite, encourage, stimulate, rouse, evoke, excite, spur on; inspire.

예문

• Inflantur atque incitantur hostium animi secundo proelio, principe et praefecto Remorum interfecto, (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XIII 13:6)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 13장 13:6)

• multisque rebus inflammantur tales animi qui corporibus non inhaerent, ut ei qui sono quodam vocum et Phrygiis cantibus incitantur. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 164:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , , 164:2)

• Ergo et ii, quorum animi spretis corporibus evolant atque excurrunt foras, ardore aliquo inflammati atque incitati cernunt illa profecto, quae vaticinantes pronuntiant, multisque rebus inflammantur tales animi, qui corporibus non inhaerent, ut ii, qui sono quodam vocum et Phrygiis cantibus incitantur. (M. Tullius Cicero, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 164:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 164:1)

• Atque ut tauris natura datum est ut pro vitulis contra leones summa vi impetuque contendant, sic ii, qui valent opibus atque id facere possunt, ut de Hercule et de Libero accepimus, ad servandum genus hominum natura incitantur. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER TERTIUS 86:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 86:3)

• Quae nisi qui naturas hominum vimque omnem humanitatis causasque eas, quibus mentes aut incitantur aut reflectuntur, penitus perspexerit, dicendo quod volet perficere non poterit. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 53:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 53:2)

유의어 사전

1. Incitare (from ciere) denotes to urge an inactive person by merely bidding, speaking to, and calling upon him, to an action, generally of a laudable kind, synonymously with hortari; instigare (from στίξαι) to spur on a reluctant person by more vehement exhortations, promises, threatenings, to an adventurous act, synonymously with stimulare; irritare (ἀνερεθίζω) to incite a quiet person by rousing his passions, ambition, revenge, to a violent action, synonymously with exarcerbare. Ter. And. iv. 2, 9. Age, si hic non insanit satis sua sponte, instiga. Lucr. iv. 1075. Et stimuli subsunt qui instigant lædere id upsum. 2. Instigatus means spurred on by an exterior and profane power, by words, commands, etc.; instinctus means impelled by an interior and higher power, by inspiration, love, the voice of the gods. (iii. 314.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein