뜻

1. 서두르다, 가속하다, 촉진시키다, 허둥대다, 촉진하다, 생명을 주다, 급히 가다
2. 늘리다, 증가시키다, 더하다, 강화하다, 증가하다, 붇다
3. 흥분시키다, 자극하다, 불러일으키다, 북돋우다, 일으키다, 격려하다, 동요시키다, 깨우다, 야기시키다

1. I set in rapid motion, hasten, urge forwards, speed up, accelerate, quicken.
2. I cause to grow larger; augment, increase; enhance; intensify.
3. (figuratively) I incite, encourage, stimulate, rouse, evoke, excite, spur on; inspire.

예문

• Iam ex omnibus partibus subito Antonianae scaphae signo dato se in hostes incitaverunt primoque impeto unam ex his quadriremibus cum remigibus defensoribusque suis ceperunt, reliquas turpiter refugere coegerunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 24:6)

  (카이사르, 내란기, 3권 24:6)

• De qua non ita longa disputatione opus esse videtur, cum recordor non L. Brutum, qui in liberanda patria est interfectus, non duos Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt, non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus ut fidem hosti datam conservaret, non duos Scipiones, qui iter Poenis vel corporibus suis obstruere voluerunt, non avum tuum L. Paulum, qui morte luit collegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in Originibus, in eum locum saepe profectas alacri animo et erecto, unde se redituras numquam arbitrarentur. (M. Tullius Cicero, Cato Maior: de Senectute 95:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 95:1)

• omnēs spectātōrēs clāmābant et agitātōrēs incitābant. (Oxford Latin Course II, Lūdī circēnsēs 22:26)

  모든 관중들은 소리쳤고, 마부들은 속도를 높였다. (옥스포드 라틴 코스 2권, 22:26)

• Quae cum veniret, incitavit eum, ut peteret a patre suo agrum. Demisit ergo se de asino, et dixit ei Chaleb: " Quid habes? ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudicum, 1 1:14)

  오트니엘에게 간 악사는 그를 부추겨 자기 아버지에게 밭을 요구하게 하였다. 악사가 나귀에서 내리자 칼렙이 “무슨 일이냐?” 하고 물었다. (불가타 성경, 판관기, 1장 1:14)

• Consurrexit autem Satan contra Israel et incitavit Da vid, ut numeraret Israel. (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Paralipomenon, 21 21:1)

  사탄이 이스라엘을 거슬러 일어나, 이스라엘의 인구를 조사하도록 다윗을 부추겼다. (불가타 성경, 역대기 상권, 21장 21:1)

유의어 사전

1. Incitare (from ciere) denotes to urge an inactive person by merely bidding, speaking to, and calling upon him, to an action, generally of a laudable kind, synonymously with hortari; instigare (from στίξαι) to spur on a reluctant person by more vehement exhortations, promises, threatenings, to an adventurous act, synonymously with stimulare; irritare (ἀνερεθίζω) to incite a quiet person by rousing his passions, ambition, revenge, to a violent action, synonymously with exarcerbare. Ter. And. iv. 2, 9. Age, si hic non insanit satis sua sponte, instiga. Lucr. iv. 1075. Et stimuli subsunt qui instigant lædere id upsum. 2. Instigatus means spurred on by an exterior and profane power, by words, commands, etc.; instinctus means impelled by an interior and higher power, by inspiration, love, the voice of the gods. (iii. 314.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein