라틴어-한국어 사전 검색

montis

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (mōns의 단수 속격형) 산의

    형태분석: mont(어간) + is(어미)

mōns

3변화 i어간 변화 명사; 남성 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: mōns, montis

어원: 2 MAN-

  1. 산, 산악
  1. mountain

격변화 정보

3변화 i어간 변화
단수 복수
주격 mōns

산이

montēs

산들이

속격 montis

산의

montium

산들의

여격 montī

산에게

montibus

산들에게

대격 montem

산을

montēs

산들을

탈격 monte

산으로

montibus

산들로

호격 mōns

산아

montēs

산들아

예문

  • Nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco,ibique Israel fixit tentoria e regione montis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 19 19:2)

    그들은 르피딤을 떠나 시나이 광야에 이르러 그 광야에 진을 쳤다. 이렇게 이스라엘은 그곳 산 앞에 진을 쳤다. (불가타 성경, 탈출기, 19장 19:2)

  • Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 19 19:17)

    하느님을 만날 수 있도록 모세가 백성을 진영에서 데리고 나오자 그들은 산기슭에 섰다. (불가타 성경, 탈출기, 19장 19:17)

  • Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice et vocavit Moysen in cacumen eius. Quo cum ascendisset, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 19 19:20)

    주님께서는 시나이 산 위로, 그 산봉우리로 내려오셨다. 그런 다음 주님께서 모세를 그 산봉우리로 부르시니, 모세가 올라갔다. (불가타 성경, 탈출기, 19장 19:20)

  • Scripsit autem Moyses universos sermones Domini; et mane consurgens aedificavit altare ad radices montis et duodecim lapides per duodecim tribus Israel. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 24 24:4)

    모세는 주님의 모든 말씀을 기록하였다. 그는 다음 날 아침 일찍 일어나 산기슭에 제단을 쌓고, 이스라엘의 열두 지파에 따라 기념 기둥 열둘을 세웠다. (불가타 성경, 탈출기, 24장 24:4)

  • Erat autem species gloriae Domini quasi ignis ardens super verticem montis in conspectu filiorum Israel. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 24 24:17)

    주님의 영광이 나타나는 모습은 이스라엘 자손들이 보기에 산봉우리에서 타오르는 불과 같았다. (불가타 성경, 탈출기, 24장 24:17)

유의어 사전

Mons (from minari, eminere,) denotes the mountain with reference to its dimension of height; whereas jugum, with reference to its breadth and length, sometimes as the uppermost ridge, which, according as it is flat or pointed, is with yet greater precision called either dorsum or cacumen, in opp. to radices montis; sometimes as a range of mountains, particularly in an ascending direction, by which several mountains become joined, so as to form a chain, or pile of mountains, in opp. to the mountain itself. Liv. xxii. 18. Sub jugo montis prœlium fuit: comp. with xli. 18. Petilius adversus Balistæ et Leti jugum, quod eos montes perpetuo dorso conjungit, castra habuit. Or, Tac. G. 10, with 43, and Agr. 10. Or, Virg. Ecl. v. 76, with Ovid, Met. iv. 657. (v. 225.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

    • pēs (산기슭, 산밑)
    • monticola (산지 주민, 산에 사는 사람, 등산가)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0483%

SEARCH

MENU NAVIGATION