뜻

1. 줄기, 대
2. 꼭대기, 정상, 지붕, 봉우리
3. 높이, 고도, 세로

1. stalk
2. top, roof, summit
3. (figuratively) height, acme

예문

• Et dixerunt: "Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum, et faciamus nobis nomen, ne dividamur super faciem universae terrae". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 11 11:4)

  그들은 또 말하였다. “자, 성읍을 세우고 꼭대기가 하늘까지 닿는 탑을 세워 이름을 날리자. 그렇게 해서 우리가 온 땅으로 흩어지지 않게 하자.” (불가타 성경, 창세기, 11장 11:4)

• In petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque in culmine et arce. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 39 39:28)

  그것은 바위 위에 살며 밤을 지내니 바위 벼랑 끝이 그의 성채다. (불가타 성경, 욥기, 39장 39:28)

• Erat autem sic culmen quoddam Graecae conversationis et profectus alienigenarum moris, propter impii et non summi sacerdotis Iasonis inauditam contaminationem, (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 4 4:13)

  (불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장 4:13)

• Accedebat quod suos ab se liberos abstractos obsidum nomine dolebant, et Romanos non solum itinerum causa sed etiam perpetuae possessionis culmina Alpium occupare conari et ea loca finitimae provinciae adiungere sibi persuasum habebant. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, TERTIVS, II 2:5)

  (카이사르, 갈리아 전기, 3권, 2장 2:5)

• Videtis certe simulacrorum templa partim sine reparatione conlapsa, partim diruta, partim clausa, partim in usus alios commutata, ipsaque simulacra vel confringi vel incendi vel includi vel destrui, atque ipsas huius saeculi potestates, quae aliquando pro simulacris populum Christianum persequbeantur, victas et domitas non a repugnantibus sed a morientibus Christianis et contra eadem simulacra, pro quibus Christianos occidebant, impetus suos legesque vertisse et imperii nobilissimi eminentissimum culmen ad sepulcrum piscatoris Petri submisso diademate supplicare. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 55. (A. D. Epist. CCXXXII) Dominis Praedicabilibus et Dilectissimis Fratribus Madaurensibus, Quorum Per Fratrem Florentium Epistulam Accepi, Augustinus 3:10)

  (아우구스티누스, 편지들, 3:10)

유의어 사전

Culmen means the top, the uppermost line of the roof; fastigium, the summit, the highest point of this top, where the spars of the roof by sloping and meeting form an angle; therefore fastigium is a part of culmen. Virg. Æn. ii. 458. Evado ad summi fastigia culminis. Liv. xl. 2. Vitruv. iv. 2. Arnob. ii. 12. And figuratively culmen denotes the top only, with a local reference, as the uppermost and highest point, something like κολοφών; but fastigium with reference to rank, as the principal and most imposing point of position, something like κορυφή; therefore culmen tecti is only that which closes the building, but fastigium that which crowns it; and fastigium also denotes a throne, whence culmina montium is a much more usual term than fastigia. (ii. 111.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein