고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: trīstitia, trīstitiae
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | trīstitia 슬픔이 | trīstitiae 슬픔들이 |
속격 | trīstitiae 슬픔의 | trīstitiārum 슬픔들의 |
여격 | trīstitiae 슬픔에게 | trīstitiīs 슬픔들에게 |
대격 | trīstitiam 슬픔을 | trīstitiās 슬픔들을 |
탈격 | trīstitiā 슬픔으로 | trīstitiīs 슬픔들로 |
호격 | trīstitia 슬픔아 | trīstitiae 슬픔들아 |
Forma atque filo virginali, aspectu vehementi et formidabili, luminibus oculorum acribus, neque humilis neque atrocis, sed reverendae cuiusdam tristitiae dignitate. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, IV 3:2)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:2)
Congrediendum igitur censuit et, tamquam in acie quadam, cum voluptariis rebus cumque ista vini licentia comminus decernendum, ut adversum eas non fuga simus tuti nec absentia, sed vigore animi et constanti praesentia moderatoque usu temperantiam continentiamque tueamur et calefacto simul refotoque animo, si quid in eo vel frigidae tristitiae vel torpentis verecundiae fuerit, deluamus. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus Decimus, II 9:1)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 9:1)
ne secutis quidem diebus odii gaudii, irae tristitiae, ullius denique humani adfectus signa dedit, non cum laetantis accusatores aspiceret, non cum filios maerentis. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XI, chapter 38 38:5)
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 38장 38:5)
Ceterum peractis tristitiae imitamentis curiam ingressus et de auctoritate patrum et consensu militum praefatus, consilia sibi et exempla capessendi egregie imperii memora- vit, neque iuventam armis civilibus aut domesticis discordiis imbutam; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 4 4:1)
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 4장 4:1)
deiecti in terram militum vultus ac plus tristitiae quam paenitentiae. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER I, chapter 82 82:4)
(코르넬리우스 타키투스, 역사, , 82장 82:4)
1. Dolor (from θλᾶν, ἄθλιος?) denotes an inward feeling of grief, opp. to gaudium, Cic. Phil. xiii. 20. Suet. Cæs. 22, like ἄλγος; whereas tristitia, mœror, luctus, denote an utterance or external manifestation of this inward feeling. Tristitia and mœstitia are the natural and involuntary manifestation of it in the gestures of the body and in the countenance; luctus (ἀλυκτός), its artificial manifestation, designedly, and through the conventional signs of mourning, as cutting off the hair, mourning clothes, etc., at an appointed time, like πένθος. Mœror also serves for a heightened expression of dolor, and luctus of mœror and tristitia, as far as the manifestation is added to distinguish the feeling from it. Cic. Att. xii. 28. Mærorem minui; dolorem nec potui, nec si possem vellem. Phil. xi. 1. Magno in dolore sum, vel in mœrore potius, quem ex miserabili morte C. Trebonii accepimus. Plin. Ep. v. 9. Illud non triste solum, verum etiam luctuosum, quod Julius avitus decessit. Tac. Agr. 43. Finis vitæ ejus nobis luctuosus, amicis tristis; for relations only put on mourning. Tac. Ann. ii. 82. Quanquam nec insignibus lugentium abstinebant, altius animis mœrebant. Cic. Sext. 29, 39. Luctum nos hausimus majorem dolorem ille animi non minorem. 2. Tristitia (from ταρακτός?) denotes the expression of grief in a bad sense, as gloom, fretfulness, and ill-humor, opp. to hilaratus, Cic. Att. xii. 40. Fin. v. 30. Cæcil. ap. Gell. xv. 9. Quintil. xi. 3, 67, 72, 79, 151; whereas mœstitia (from μύρω) denotes grief, as deserving of commiseration, as affliction, when a most just grief gives a tone of sadness, in opp. to lætus, Sall. Cat. f. Tac. Ann. i. 28. Tristitia is more an affair of reflection; mœstitia, of feeling. The tristis, like the truculentus, is known by his forbidding look, his wrinkled forehead, the contraction of his eyebrows; the mœstus, like the afflictus, by his lack-lustre eyes and dejected look. Tac. Hist. i. 82. Rarus per vias populus mœsta plebs; dejecti in terram militum vultus, ac plus tristitæ quam pœnitentiæ. Cic. Mur. 24, 49. Tristem ipsum, mœstos amicos: and Orat. 22, 74. (iii. 234.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0041%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용