고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: trīstitia, trīstitiae
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | trīstitia 슬픔이 | trīstitiae 슬픔들이 |
속격 | trīstitiae 슬픔의 | trīstitiārum 슬픔들의 |
여격 | trīstitiae 슬픔에게 | trīstitiīs 슬픔들에게 |
대격 | trīstitiam 슬픔을 | trīstitiās 슬픔들을 |
탈격 | trīstitiā 슬픔으로 | trīstitiīs 슬픔들로 |
호격 | trīstitia 슬픔아 | trīstitiae 슬픔들아 |
Melior est tristitia risu, quia per tristitiam vultus corrigitur animus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiastes, 7 7:3)
슬픔이 웃음보다 낫다. 얼굴은 애처로워도 마음은 편안할 수 있기 때문이다. (불가타 성경, 코헬렛, 7장 7:3)
Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 18 18:15)
얘야, 너의 선행에 비난을 섞지 말고 온갖 선물에 모진 말을 곁들이지 마라. (불가타 성경, 집회서, 18장 18:15)
Tristitiam non des animae tuae et non affligas temetipsum in consilio tuo. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 30 30:22)
마음의 기쁨은 곧 사람의 생명이며 즐거움은 곧 인간의 장수이다. (불가타 성경, 집회서, 30장 30:22)
Cor pravum dabit tristitiam, et homo peritus retribuet illi. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 36 36:22)
(불가타 성경, 집회서, 36장 36:22)
et fac luctum secundum meritum eius, uno die vel duobus propter detractionem, et consolare propter tristitiam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 38 38:18)
슬픔이 지나치면 죽음으로 이어질 수 있고 마음의 슬픔은 기운을 떨어뜨린다. (불가타 성경, 집회서, 38장 38:18)
1. Dolor (from θλᾶν, ἄθλιος?) denotes an inward feeling of grief, opp. to gaudium, Cic. Phil. xiii. 20. Suet. Cæs. 22, like ἄλγος; whereas tristitia, mœror, luctus, denote an utterance or external manifestation of this inward feeling. Tristitia and mœstitia are the natural and involuntary manifestation of it in the gestures of the body and in the countenance; luctus (ἀλυκτός), its artificial manifestation, designedly, and through the conventional signs of mourning, as cutting off the hair, mourning clothes, etc., at an appointed time, like πένθος. Mœror also serves for a heightened expression of dolor, and luctus of mœror and tristitia, as far as the manifestation is added to distinguish the feeling from it. Cic. Att. xii. 28. Mærorem minui; dolorem nec potui, nec si possem vellem. Phil. xi. 1. Magno in dolore sum, vel in mœrore potius, quem ex miserabili morte C. Trebonii accepimus. Plin. Ep. v. 9. Illud non triste solum, verum etiam luctuosum, quod Julius avitus decessit. Tac. Agr. 43. Finis vitæ ejus nobis luctuosus, amicis tristis; for relations only put on mourning. Tac. Ann. ii. 82. Quanquam nec insignibus lugentium abstinebant, altius animis mœrebant. Cic. Sext. 29, 39. Luctum nos hausimus majorem dolorem ille animi non minorem. 2. Tristitia (from ταρακτός?) denotes the expression of grief in a bad sense, as gloom, fretfulness, and ill-humor, opp. to hilaratus, Cic. Att. xii. 40. Fin. v. 30. Cæcil. ap. Gell. xv. 9. Quintil. xi. 3, 67, 72, 79, 151; whereas mœstitia (from μύρω) denotes grief, as deserving of commiseration, as affliction, when a most just grief gives a tone of sadness, in opp. to lætus, Sall. Cat. f. Tac. Ann. i. 28. Tristitia is more an affair of reflection; mœstitia, of feeling. The tristis, like the truculentus, is known by his forbidding look, his wrinkled forehead, the contraction of his eyebrows; the mœstus, like the afflictus, by his lack-lustre eyes and dejected look. Tac. Hist. i. 82. Rarus per vias populus mœsta plebs; dejecti in terram militum vultus, ac plus tristitæ quam pœnitentiæ. Cic. Mur. 24, 49. Tristem ipsum, mœstos amicos: and Orat. 22, 74. (iii. 234.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0041%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용