라틴어-한국어 사전 검색

sānctus

2변화 명사; 남성 후기 라틴어 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: sānctus, sānctī

어원: sanciō(신성하게 만들다, 거룩하게 임명하다)의 분사형

  1. 성스러운 사람, 거룩한 사람
  2. 성인, 성인으로 공표된 사람
  3. 성(聖); 성인에게 붙여지는 호칭
  1. (Late Latin) A saint; person who lives a holy and virtuous life.
  2. (Late Latin) A person who is officially proclaimed as having lived a life of heroic virtue.
  3. (Late Latin) A title given to (2), usually capitalized, prefixed to the person's name.

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 sānctus

성스러운 사람이

sānctī

성스러운 사람들이

속격 sānctī

성스러운 사람의

sānctōrum

성스러운 사람들의

여격 sānctō

성스러운 사람에게

sānctīs

성스러운 사람들에게

대격 sānctum

성스러운 사람을

sānctōs

성스러운 사람들을

탈격 sānctō

성스러운 사람으로

sānctīs

성스러운 사람들로

호격 sāncte

성스러운 사람아

sānctī

성스러운 사람들아

예문

  • Dux fuisti in misericordia tua populo, quem redemisti, et portasti eum in fortitudine tua ad habitaculum sanctum tuum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 15 15:13)

    당신께서 구원하신 백성을 자애로 인도하시고 당신 힘으로 그들을 당신의 거룩한 처소로 이끄셨습니다. (불가타 성경, 탈출기, 15장 15:13)

  • Qui ait eis: " Hoc est quod locutus est Dominus: Requies, sabbatum sanctum Domino cras; quodcumque torrendum est, torrete et, quae coquenda sunt, coquite; quidquid autem reliquum fuerit, reponite usque in mane ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 16 16:23)

    모세가 그들에게 말하였다. "주님께서 이렇게 분부하셨다. '내일은 안식의 날, 주님을 위한 거룩한 안식일이다. 구울 것은 굽고 삶을 것은 삶아라. 그리고 남는 것은 모두 아침까지 보관해 두어라.'" (불가타 성경, 탈출기, 16장 16:23)

  • Viri sancti eritis mihi; carnem animalis in agro dilacerati non comedetis, sed proicietis canibus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 22 22:30)

    너희는 나에게 거룩한 사람들이 되어야 한다. 너희는 들에서 맹수에게 찢긴 짐승의 고기를 먹어서는 안 된다. 그런 것은 개에게나 던져 주어야 한다.’ (불가타 성경, 탈출기, 22장 22:30)

  • Inseres autem velum subter fibulas, intra quod pones arcam testimonii et quo sanctum et sanctum sanctorum dividentur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 26 26:33)

    그 휘장을 갈고리들에 걸고 그 뒤에 증언 궤를 모셔라. 그래서 그 휘장이 성소와 지성소를 갈라놓게 하여라. (불가타 성경, 탈출기, 26장 26:33)

  • Cumque tuleris de sanguine, qui est super altare, et de oleo unctionis, asperges Aaron et vestes eius, filios et vestimenta eorum cum ipso. Et sanctus erit ipse et vestimenta eius et filii eius et vestimenta eorum cum ipso. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 29 29:21)

    너는 제단 위에 있는 피와 성별 기름을 얼마쯤 가져다 아론과 그의 옷, 그의 아들들과 그들의 옷에 뿌려라. 그러면 그와 그의 옷, 그의 아들들과 그들의 옷이 성별된다. (불가타 성경, 탈출기, 29장 29:21)

유의어 사전

1. Bonus, bene moratus, probus, and frugi, denote a low degree of morality, in which a man keeps himself free from blame and punishment, hatred and contempt:—bonus (anciently duonus, δύναμαι), in the popular sense, in which benevolence and goodness of heart constitute the principal part of morality, in opp. to malus, like ἀγαθός; bene moratus, in a more philosophical sense, as an acquired character, in which, before all things, self-control, conscientiousness, and freedom from common selfishness are cultivated, like εὔτροπος, probus πραΰς), so far as a man injures no one, nor does what is unjust, as a worthy, upright, just man; frugi, so far as a man, by discretion, conscientiousness, and diligence, qualifies himself to be useful in practical life, in opp. to nequam, like χρηστός. Quintil. vi. 4, 11. Non est altercandi ars . . . res animi jacentis et mollis supra modum frontis, fallitque plerumque quod probitas vocatur, quæ est imbecillitas. Dic. Dejot. 10. Frugi hominem dici non multum laudis habet in rege. Quintil. i. 6, 29. 2. Whereas honestus and sanctus denote a higher degree of morality, which, from higher motives, rises above the standard of ordinary men, and what is called social morality; honestus, as an honorable and chivalrous spirit and demeanor, derived from a principle of honor and distinction, in opp. to turpis; sanctus, as a saintly and holy spirit, derived from a principle of piety. (v. 347.)

Sacer (ἄγος) denotes that which is sacred, inasmuch as it belongs to the gods, in opp. to profanus, like ἱερός; whereas sanctus (from ἁγνός) inasmuch as it is under the protection of the gods, and, being guarded from profanation, is, in consequence, pure and spotless, in opp. to pollutus, like ὅσιος. Hence sanctus homo is a pure, pious man; sacer, one accursed, devoted to the gods as an expiatory sacrifice. In the same manner sancire means to place under the immediate protection of the gods, as laws and compacts, for example; whereas sacrare means to dedicate to the gods, as temples and altars, for example. (iii. 198.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0307%

SEARCH

MENU NAVIGATION