라틴어-한국어 사전 검색

animīs

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (animus의 복수 여격형) 마음들에게

    형태분석: anim(어간) + īs(어미)

  • (animus의 복수 탈격형) 마음들로

    형태분석: anim(어간) + īs(어미)

animus

2변화 명사; 남성 신체 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: animus, animī

어원: AN-

  1. 마음, 영혼
  2. 의지, 용기
  1. mind, soul
  2. courage, will

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 animus

마음이

animī

마음들이

속격 animī

마음의

animōrum

마음들의

여격 animō

마음에게

animīs

마음들에게

대격 animum

마음을

animōs

마음들을

탈격 animō

마음으로

animīs

마음들로

호격 anime

마음아

animī

마음들아

예문

  • accensusque animis, confestim ablata Andronici purpura ac tunicis eius discissis, circumduxit per totam civitatem usque ad eundem locum, in quo in Oniam impietatem commiserat, atque illic sacrilegum interfectorem e mundo sustulit, Domino illi condignam retribuente poenam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 4 4:38)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장 4:38)

  • sed, cum dies quinta illucesceret, viginti iuvenes ex his, qui cum Maccabaeo erant, accensi animis propter blasphemias, murum viriliter aggressi feroci animo, occursantem quemque caedebant; (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 10 10:35)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 10장 10:35)

  • Et, cum adhuc spiraret, accensus animis surrexit et, cum sanguis ad modum fontis deflueret, et gravissima essent vulnera, cursu turbas pertransiens et stans supra quandam petram praeruptam, (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Maccabaeorum, 14 14:45)

    (불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장 14:45)

  • At omnium impeditis animis Dumnorix cum equitibus Aeduorum a castris insciente Caesare domum discedere coepit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, QVINTVS, VII 7:5)

    (카이사르, 갈리아 전기, 5권, 7장 7:5)

  • hostes concidunt animis atque itineribus diversis fugam quaerunt. Nequiquam: nam quibus difficultatibus locorum Romanos claudere voluerant, eis ipsi tenebantur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XX 20:6)

    (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 20장 20:6)

유의어 사전

1. Anima denotes ‘the soul,’ physiologically, as the principle of animal life, in men and brutes, that ceases with the breath, like ψυχή: animus (ἄνεμος), psychologically and ethically, as the principle of moral personality, that ceases with the will, like θυμός. The souls of the departed also are called, in a mythological point of view, animæ, as shades; but, in a metaphysical point of view, animi, as spirits. Anima is a part of bodily existence; animus, in direct opposition to the body. Sen. Ep. 4. Difficile est animum perducere ad contemtionem animæ: and 58. Juven. xv. 148. Principio indulsit communis conditor illis tantum animas, nobis animum quoque. 2. Animus denotes also the human soul, as including all its faculties, and is distinguished from mens (μένοσ, μανθάνω, the thinking faculty, as a whole from one of its parts. Cic. Rep. ii. 40. Ea quæ latet in animis hominum, quæque pars animi mens vocatur. Lucr. iii. 615. iv. 758. Catull. 65, 3. Plaut. Cist. iii. 1, 6. As in practical life the energy of the soul is displayed in the faculty of volition, so animus itself stands for a part of the soul, namely, feeling and energy of will in co-ordinate relation to mens, the intellect or understanding. Tac. II. i. 84. Quem nobis animum, quas mentes imprecentur. Ter. Andr. i. 1. 137. Mala mens, malus animus. And, lastly, so far as thought precedes the will, and the will itself, or determination, stands as mediator between thought and action, in the same way as the body is the servant of the will, so mens is related to animus, as a whole to its part. Cic. Tusc. iii. 5. Mens, cui regnum totius animi a natura tributum est. Liv. xxxvii. 45. (v. 94.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 마음

  2. 의지

    • leō (용기 있는 사람)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.1676%

SEARCH

MENU NAVIGATION