고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: animus, animī
si enim ita fuisset, non solum laudes aut vitia animorum ad manum aspicerentur, sed etiam disciplinarum scientiae sub oculorum consideratione subiectae non incertis iudiciis probarentur, sed et doctis et scientibus auctoritas egregia et stabilis adderetur ipsique artifices pellicerent sua prudentia,
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 머리말 1:4)
Cum sint autem meridiane nationes animis acutissimis infinitaque sollertia consiliorum, simul ut ad fortitudinem ingrediuntur, ibi succumbunt, quod habent exsuctas ab sole animorum virtutes; (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SEXTUS, chapter 1 2:35)
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 1장 2:35)
Cuius oculos cum venustate terribilis, vultumque excitatius gratum, diu multumque contuentes, qui futurus sit colligebant velut scrutatis veteribus libris, quorum lectio per corporum signa pandit animorum interna. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 8 16:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 16:1)
Cunctis igitur summis infimisque approbantibus tune opportune congrediendum, nec de rigore animorum quicquam remittentibus, exclamavit subito signifer Perge, felicissime omnium Caesar, quo te fortuna prosperior ducit; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 12 18:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 18:1)
Haec cum spe laetiorum polliceor, vos firmitatem factorum retinentes et fidem, dum hiberna patitur quies, animorum reparate vigorem atque membrorum, ob nuncupationem augustam, debita protinus accepturi. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVI, chapter 2 10:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 10:1)
1. Anima denotes ‘the soul,’ physiologically, as the principle of animal life, in men and brutes, that ceases with the breath, like ψυχή: animus (ἄνεμος), psychologically and ethically, as the principle of moral personality, that ceases with the will, like θυμός. The souls of the departed also are called, in a mythological point of view, animæ, as shades; but, in a metaphysical point of view, animi, as spirits. Anima is a part of bodily existence; animus, in direct opposition to the body. Sen. Ep. 4. Difficile est animum perducere ad contemtionem animæ: and 58. Juven. xv. 148. Principio indulsit communis conditor illis tantum animas, nobis animum quoque. 2. Animus denotes also the human soul, as including all its faculties, and is distinguished from mens (μένοσ, μανθάνω, the thinking faculty, as a whole from one of its parts. Cic. Rep. ii. 40. Ea quæ latet in animis hominum, quæque pars animi mens vocatur. Lucr. iii. 615. iv. 758. Catull. 65, 3. Plaut. Cist. iii. 1, 6. As in practical life the energy of the soul is displayed in the faculty of volition, so animus itself stands for a part of the soul, namely, feeling and energy of will in co-ordinate relation to mens, the intellect or understanding. Tac. II. i. 84. Quem nobis animum, quas mentes imprecentur. Ter. Andr. i. 1. 137. Mala mens, malus animus. And, lastly, so far as thought precedes the will, and the will itself, or determination, stands as mediator between thought and action, in the same way as the body is the servant of the will, so mens is related to animus, as a whole to its part. Cic. Tusc. iii. 5. Mens, cui regnum totius animi a natura tributum est. Liv. xxxvii. 45. (v. 94.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.1676%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용