라틴어-한국어 사전 검색

collī

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (collis의 단수 여격형) 언덕에게

    형태분석: coll(어간) + ī(어미)

collis

3변화 i어간 변화 명사; 남성 상위2000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: collis, collis

어원: 2 CEL-

  1. 언덕
  1. a hill

격변화 정보

3변화 i어간 변화
단수 복수
주격 collis

언덕이

collēs

언덕들이

속격 collis

언덕의

collium

언덕들의

여격 collī

언덕에게

collibus

언덕들에게

대격 collem

언덕을

collēs

언덕들을

탈격 colle

언덕으로

collibus

언덕들로

호격 collis

언덕아

collēs

언덕들아

예문

  • subniger, luce oculorum edita, cernensque acutum, molli , rasis assidue genis lucentibus ad decorem, usque ad pubem ab ipsis colli confinis longior, brevissimis cruribus et incurvis, unde saltu valebat et cursu. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 16 19:2)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 16장 19:2)

  • Sustulit in hoste prostrato aureum colli monile Torquatus, fudit confidentissimum Gallum alitis propugnatione Valerius, postea cognomento Corvinus, hacque gloria posteritati sunt commendati; (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 4 5:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 5:1)

  • colli, quod siceitatem ventosque patitur. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 3, chapter 1 5:2)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 1장 5:2)

  • reliquias Egloge et Alexandria nutrices cum Acte concubina gentili Domitiorum monimento condiderunt, quod prospicitur e campo Martio impositum colli Hortulorum. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Nero, chapter 50 1:4)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 50장 1:4)

  • in uilla colli superposita prope Tarracinam sinistrorsus Fundos petentibus, adoptatusque a nouerca sua Liuia nomen et Ocellare cognomen assumpsit mutato praenomine; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Galba, chapter 4 1:7)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 4장 1:7)

유의어 사전

; Collis and clivus denote a greater hill or little mountain; collis (from celsus) like κολωνός, as an eminence, in opp. to the plain beneath, and therefore somewhat steep; clivus, like κλιτύς, as a sloping plain, in opp. to an horizontal plain, and therefore only gradually ascending; whereas tumulus and grumus mean only a hillock, or great mound; tumulus, like ὄχθος, means either a natural or artificial elevation; grumus, only an artificial elevation, like χῶμα. Colum. Arbor. a. f. Collem autem et clivum, modum jugeri continentem repastinabis operis sexaginta. Liv. xxi. 32. Erigentibus in primos agmen clivos, apparuerunt imminentes tumulos insidentes montani. Hirt. B. Hisp. 24. Ex grumo excelsum tumulum capiebat. (ii. 121.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 언덕

    • grūmulus (작은 언덕, 동산, 구릉)
    • arx (카피톨리누스 언덕)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0104%

SEARCH

MENU NAVIGATION