고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: ēmolumentum, ēmolumentī
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | ēmolumentum 노력이 | ēmolumenta 노력들이 |
속격 | ēmolumentī 노력의 | ēmolumentōrum 노력들의 |
여격 | ēmolumentō 노력에게 | ēmolumentīs 노력들에게 |
대격 | ēmolumentum 노력을 | ēmolumenta 노력들을 |
탈격 | ēmolumentō 노력으로 | ēmolumentīs 노력들로 |
호격 | ēmolumentum 노력아 | ēmolumenta 노력들아 |
Et inter cetera dicebatur id quoque maligne docuisse Constantium, quod in urbe praedicta aedificia cuncta solo cohaerentia, a conditore Alexandro magnitudine impensarum publicarum exstructa, emolumentis aerarii proficere debent ex iure. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 11 6:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 6:1)
set contra in id potius orationem debuisse sumi dicebant, ut et nullas plerumque esse in matrimoniis molestias adseveraret et, si quae tamen accidere nonnumquam viderentur, parvas et leves facilesque esse toleratu diceret maioribusque eas emolumentis et voluptatibus oblitterari easdemque ipsas neque omnibus neque naturae vitio, set quorundam maritorum culpa et iniustitia evenire. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, VI 4:2)
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:2)
Quocirca nec id, quod vere honestum est, fas est cum utilitatis repugnantia comparari, nec id, quod communiter appellamus honestum, quod colitur ab iis, qui bonos se viros haberi volunt, cum emolumentis umquam est comparandum, tamque id honestum, quod in nostram intellegentiam cadit, tuendum conservandumque nobis est quam illud, quod proprie dicitur vereque est honestum, sapientibus; (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER TERTIUS 21:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 21:1)
Qui autem omnia metiuntur emolumentis et commodis neque ea volunt praeponderari honestate, ii solent in deliberando honestum cum eo, quod utile putant, comparare, boni viri non solent. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER TERTIUS 22:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 22:1)
tenuit permagnam Sextilius hereditatem, unde, si secutus esset eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis omnibus et commodis anteponerent, nummum nullum attigisset. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER SECUNDUS 71:8)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 71:8)
Lucrum and emolumentum denote gain, in any condition of life; lucrum (from lucar, locare,) gain deserved and earned by one’s self, in opp. to damnum; Cic. Fin. v. 30, etc.; like κέρδος; emolumentum (from molere) gain falling to one’s share without any exertion of one’s own, in opp. to detrimentum; Cic. Fin. i. 16, like ὠφέλημα; whereas quæstus and compendium denote gain in the course of trade; quæstus, rather the steadily continued gains of a regular occupation, earnings, in opp. to sumptus; Cic. Parad. vi. 3. Hor. Sat. i. 2. 19, like χρηματισμός; compendium, more a single gain of considerable amount, in opp. to dispendium. (v. 257.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0015%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용