라틴어-한국어 사전 검색

exēmisset

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (eximō의 과거완료 능동태 접속법 3인칭 단수형 )

    형태분석: exēm(어간) + isse(시제접사) + t(인칭어미)

eximō

3변화 동사; 자동번역 상위2000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: eximō, eximere, exēmī, exemptum

어원: ex(~밖으로) + emō(사다, 구매하다)

  1. 추방하다, 쫓아내다
  1. I remove or extract
  2. I banish

활용 정보

3변화

직설법 능동태

직설법 수동태

접속법 능동태

접속법 수동태

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 exime

복수 eximite

미래단수 eximitō

eximitō

복수 eximitōte

eximuntō

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 eximere

복수 eximiminī

미래단수 eximitor

eximitor

복수 eximuntor

부정사

현재완료미래
능동태 eximere

exēmisse

exemptūrus esse

수동태 eximī

exemptus esse

exemptum īrī

분사

현재완료미래
능동태 eximēns

exemptūrus

수동태 exemptus

eximendus

목적분사

대격탈격
형태 exemptum

exemptū

예문

  • hiemem alteram propter Syrtis aestus et bestias opperiendam, quod illam mihi infirmitas exemisset. (Apuleius, Apologia 70:13)

    (아풀레이우스, 변명 70:13)

  • sed maxime solutum et sine obtrectatore fuit prodere de iis quos mors odio aut gratiae exemisset. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER IV, chapter 35 35:3)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 35장 35:3)

  • ), ni Celsus urbanae cohortis tribunus, tum inter indices, Appium et Calvisium discrimini exemisset. (Cornelius Tacitus, Annales, book 6, chapter 9 9:9)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 9장 9:9)

  • plus in eo dilectu Valens audebat, tamquam ipsum Caecinam periculo exemisset. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 93 93:7)

    (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 93장 93:7)

  • qui silentio facto monitus a proximis ut purgaret se, quod id temporis venisset, disceptatorem ait se sumptum inter patrem et filium, cura reconciliandi eos in gratiam moratum esse, et quia ea res exemisset illum diem, postero die acturum quae constituisset. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber I 514:3)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 514:3)

유의어 사전

1. Demere, adimere, and eximere, denote a taking away without force or fraud; demere (from de-imere) means to take away a part from a whole, which thereby becomes less, in opp. to addere, or adjicere. Cic. Orat. ii. 25. Fam. i. 7. Acad. iv. 16. Cels. i. 3. Liv. ii. 60; adimere, to take away a possession from its possessor, who thereby becomes poorer, in opp. to dare and reddere. Cic. Verr. i. 52. Fam. viii. 10. Phil. xi. 8. Suet. Aug. 48. Tac. Ann. xiii. 56; eximere, to remove an evil from a person oppressed by it, whereby he feels himself lightened. 2. Auferre, eripere, surripere, and furari, involve the notion of an illegal and unjust taking away; auferre, as a general expression for taking away anything; eripere, by force to snatch away; surripere and furari, secretly and by cunning; but surripere may be used for taking away privily, even when just and prudent self-defence may be pleaded as the motive; whereas furari (φωρᾶν, φέρω) is only applicable to the mean handicraft of the thief. Sen. Prov. 5. Quid opus fuit auferre? accipere potuistis; sed ne nunc quidem auferetis, quia nihil eripitu nisi retinenti. Cic. Verr. i. 4, 60. Si quis clam surripiat aut eripiat palam atque auferat: and ii. 1, 3. Non furem sed ereptorem. (iv. 123.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. I remove or extract

  2. 추방하다

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0075%

SEARCH

MENU NAVIGATION