뜻

1. 적, 남, 이방인
2. 적국, 원수,

1. an enemy of the state, a stranger
2. (plural only) the enemy

예문

• Qui nisi decedat atque exercitum deducat ex his regionibus, sese illum non pro amico sed pro hoste habiturum. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XLIV 44:11)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 44장 44:11)

• [Hic locus ab hoste circiter passus DC, uti dictum est, aberat.] Eo circiter hominum XVI milia expedita cum omni equitatu Ariovistus misit, quae copiae nostros terrerent et munitione prohiberent. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, PRIMVS, XLIX 49:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 49장 49:3)

• Caesar, cum VII. legionem, quae iuxta constiterat, item urgeri ab hoste vidisset, tribunos militum monuit ut paulatim sese legiones coniungerent et conversa signa in hostes inferrent. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXVI 26:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 26장 26:1)

• Quo facto cum aliis alii subsidium ferrent neque timerent ne aversi ab hoste circumvenirentur, audacius resistere ac fortius pugnare coeperunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SECVNDVS, XXVI 26:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 2권, 26장 26:2)

• ac nullo hoste prohibente aut iter demorante incolumem legionem in Nantuates, inde in Allobroges perduxit ibique hiemavit. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, TERTIVS, VI 6:5)

  (카이사르, 갈리아 전기, 3권, 6장 6:5)

유의어 사전

1. Adversarius is the generic term for every opposer, in the field, in politics, in a court of judicature, like ἀντιστάτης. Hostis (from ἔχθω) is ‘the enemy’ in the field, and war, opp. to pacatus. Cic. Rep. ii. 3. Sen. Q. N. vi. 7. like πολέμιος; inimicus, ‘an enemy’ in heart, opp. to amicus, like ἐχθρός. Cic. Man. 10. Pompeius sæpius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit. Phil. xi. 1. Verr. i. 15. Curt. vii. 10. Liv. xxii. 39. Nescio an infestior hic adversarius, quam ille hostis maneat. 2. Hostilis and inimicus denote states of hatred become habitual qualities; infestus and infensus only as temporary states; infestus (ἀνασπαστός?) applies to a quiescent state of aversion, like disaffected, unkind, and thus it is applied to inanimate things that threaten hostility; infensus (from πένθος) denotes a passionate state of mind, like enraged, and is therefore applicable to persons only. Tac. Ann. xv. 28. Non infensum, nedum hostili odio Corbulonis nomen habebatur. Cic. Verr. iii. 24. Sall. Cat. 19. Sen. N. Q. iii. pr. Animus luxuriæ non adversus tantum, sed et infestus. Liv. ii. 20. Tarquinium infesto spiculo petit; Tarquinius infenso cessit hosti. (iv. 393.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein